بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي واكنش جوانه زني بذور گياه جارو به سطوح مختلف شوري، آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي و با دو تكرار در انستيتو تحقيقات كشاورزي پايدار كوردوبا، اسپانيا،‌ انجام گرفت. تيمارهاي آزمايشي عبارت بودند از سطوح مختلف شوري معادل صفر، 5، 10، 15 و 20 دسي زيمنس بر متر كه با تركيب دو نمك NaCl و CaCl₂ به نسبت 2:1 به دست آمد. صفات مورد بررسي شامل درصد جوانه زني، ميزان كل جوانه زني و سرعت جوانه زني بودند. نتايج حاصله نشان داد كه تعداد نهايي بذور جوانه زده و درصد جوانه زني با ميزان شوري محيط نسبت عكس داشتند. حدود 91% بذور در آب مقطر جوانه زدند، ولي اين ميزان در شوري 20 دسي زيمنس بر متر به حدود 36 درصد كاهش پيدا كرد. افزايش شوري تا سطح 10 دسي زيمنس بر متر، تاثير معني داري بر خصوصيات جوانه زني بذور نداشت. همچنين با افزايش شوري، مدت زمان لازم براي رسيدن به سطح 50 درصد جوانه زني، از 28 ساعت در آب مقطر به 78 ساعت در 20 دسي زيمنس بر متر، رسيد كه اين امر نشانگر به تاخيرافتادن جوانه زني توده بذور به افزايش شوري مي باشد. با توجه به كاهش خطي سرعت جوانه زني در واكنش به افزايش شوري، به نظر مي رسد كه با افزايش شوري از سطح 30 دسي زيمنس بر متر، سرعت جوانه زني بذور گياه جارو به صفر برسد و شايد بتوان اين حد را به عنوان آستانه تحمل جوانه زني گياه جارو به شوري در نظر گرفت. بر اساس نتايج به دست آمده، مشخص مي شود كه جوانه زني گياه جارو تحمل خوبي به سطوح بالاي شوري داشته و به نظر مي رسد كه مي توان با اعمال مديريت مناسب در مزرعه، استقرار مطلوبي را در شرايط وجود آب و خاك شور تضمين نمود.

 نسخه قابل چاپ