بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي اثر فواصل آبياري و تراكم بر عملكرد و اجزا عملكرد دو توده بومي رازيانه، آزمايشي در دو سال زراعي 1382-1381 و 1383-1382 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد به اجرا درآمد. اين آزمايش به صورت كرتهاي دوبار خرد شده در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي و در سه تكرار انجام شد. تيمارهاي مورد بررسي عبارت بودند از: فواصل مختلف آبياري در سه سطح (10، 20 و 30 روز)، دو توده بومي (خراسان و كرمان) و تراكم در 4 سطح (40، 50، 67، 100 بوته در مترمربع). فواصل بين رديف ها ثابت (25 سانتيمتر) و تراكم از طريق تغيير فواصل روي رديف ها (4، 6، 8 و 10 سانتيمتر) تنظيم شد. نتايج نشان داد كه آبياري اثر معني داري بر اندامهاي رويشي و زايشي رازيانه داشت. با افزايش فواصل آبياري، ارتفاع، وزن خشك ساقه كل، وزن خشك كل تعداد انشعابهاي فرعي در متر مربع، تعداد چتر در متر مربع، تعداد چتر در بوته، تعداد چتر بارور در انشعاب اصلي، تعداد كل چتر در انشعاب فرعي، تعداد چترك در چتر، وزن هزار دانه و عملكرد دانه روند كاهش داشت. تعداد انشعابهاي اصلي در متر مربع و تعداد دانه در چترك از روند ثابتي پيروي نكرد. توده خراسان از نظر ارتفاع و وزن هزار دانه نسبت به توده كرمان برتري داشت، اما تعداد انشعابهاي اصلي در متر مربع، تعداد انشعاب فرعي در متر مربع، تعداد چتر در متر مربع، تعداد چتر بارور در انشعاب اصلي، تعداد چترك در چتر، تعداد دانه در چترك و عملكرد دانه در توده كرمان بيشتر از خراسان بود. دو توده از نظر وزن خشك ساقه، وزن خشك كل، تعداد چتر در بوته و تعداد چتر در انشعاب فرعي اختلاف معني داري نداشتند. با افزايش تراكم از 40 به 100 بوته در متر مربع، تعداد چتر در بوته، ‌تعداد چتر بارور در انشعاب اصلي، تعداد چترك در چتر و تعداد دانه در چترك روند كاهشي نشان داد كه اين كاهش از نظر آماري معني دار بود. وزن هزار دانه تحت تاثير تراكم واقع نشد، اما وزن خشك ساقه، وزن خشك كل، تعداد انشعابهاي اصلي در متر مربع، تعداد انشعاب فرعي در متر مربع، تعداد چتر در متر مربع و عملكرد دانه با افزايش تراكم افزايش يافت. تعداد چتر در انشعاب فرعي با تغيير تراكم از روند ثابتي پيروي نكرد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه بيشترين عملكرد دانه رازيانه در توده بومي كرمان با فواصل آبياري 10 روز و تراكم 100 بوته در متر مربع حاصل شد.

 نسخه قابل چاپ