بانک مقالات زراعت و باغبانی

تحقيق حاضر با هدف ارزيابي تلقيح دو ايزوله از ريزوبيوم هاي بومي خراسان روي گره زايي ژنوتيپهاي دسي و كابلي نخود (.Cicer arietinum L) تحت رژيم هاي مختلف رطوبتي خاك، انجام گرفته است. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار، در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل: رژيم هاي رطوبتي خاك در 4 سطح،FC  (ظرفيت زراعي)، 75% FC، 50%FC و 25%FC  و ژنوتيپ در دوسطح، ژنوتيپ MCC876 از تيپ دسي و ژنوتيپ MCC180 از تيپ كابلي (به ترتيب مقاوم و حساس به خشكي) و تلقيح ريزوبيوم در 3 سطح، ايزوله شماره 16، ايزوله شماره 27 و شاهد (بدون تلقيح) بودند. تفاوت بين رژيم هاي مختلف رطوبتي، ايزوله هاي تلقيح شده و ژنوتيپ هاي آزمايش، براي تمام صفات مورد مطالعه، مثل تعداد گره، وزن خشك گره، وزن ويژه گره، زيست توده بخش هوايي، زيست توده بخش زيرزميني و نسبت وزن خشک بخش هوايي به بخش زيرزميني معني دار (01/0>p) بود. از نظر وضعيت گره زايي، ايزوله 16 در رژيم هاي مختلف رطوبتي خاك، موثرتر از ايزوله 27 نشان داد و تفاوت بين ايزوله 27 و شاهد معني دار نبود (01/0>p). ژنوتيپ مقاوم نيز بيشترين تعداد گره و وزن خشك گره را نسبت به ژنوتيپ حساس داشت و نشان داد كه گره زايي ژنوتيپ هاي مقاوم، كمتر تحت تاثير شرايط خشكي قرار مي گيرد.