بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي اثرات مديريت هاي مختلف شامل مقادير و زمان هاي مختلف کاربرد کود نيتروژن و نيز علف کش بر الگوي پراکنش مکاني بذرهاي سلمه تره، آزمايشي در سال 1384 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد انجام شد که در آن 8 قطعه زمين براي کاربرد کود و علفکش هر يک به ابعاد 10×30 متر در نظر گرفته شدند. تيمار هاي اجرا شده عبارت بودند از: توزيع 25 کيلوگرم در هکتار نيتروژن هنگام کاشت با کاربرد علفکش، 25 کيلوگرم در هکتار نيتروژن هنگام کاشت بدون کاربرد علفکش، 25 کيلوگرم در هکتار نيتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگي با کاربرد علفکش، 25 کيلوگرم در هکتار نيتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگي بدون کاربرد علفکش، 120 کيلوگرم در هکتار نيتروژن هنگام کاشت با کاربرد علفکش، 120 کيلوگرم در هکتار نيتروژن هنگام کاشت بدون کاربرد علفکش، 120 کيلوگرم در هکتار نيتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگي با کاربرد علفکش و 120 کيلوگرم در هکتار نيتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگي بدون کاربرد علفکش. در تمامي مراحل نمونه برداري تمام نقاط داراي بذر بودند. ميزان افزايش بانک بذر در تيمار بدون علف کش بيشتر از تيمار کاربرد علف کش بود و علفکش در کاهش بانک بذر اثر مثبتي داشت. در تجزيه هاي زمين آماري، مدل هاي کروي و نمايي با واريوگرام هاي بذرهاي سلمه تره در تيمار هاي مختلف سازگاري داشتند. در کل تيمارها دامنه تاثير بين 88/0 تا 12/45 متر نوسان داشت. درصد اثر قطعه اي نيز بين 093/0 تا 81/28 درصد متغير بود که به ترتيب باعث ضعيف ترين و قوي ترين همبستگي مکاني شد. از لحاظ مکاني، بذرهاي سلمه تره از مناطقي با تراکم بسيار بالا تا مناطقي با تراکم پايين متغير بود و به صورت ساختار لکه اي در دو نمونه برداري ظاهر شد. گرچه مديريت کود نيتروژن در کاهش بانک بذر موثر نبود، ولي کاربرد علفکش در تخريب ساختار لکه ها و کاهش تراکم بذرها تاثير داشت.

 نسخه قابل چاپ