بانک مقالات زراعت و باغبانی

تلقيح گياهان لگومينه با جدايه هاي ريزوبيومي بومي مقاوم به شوري و خشكي تاثير مثبتي در همزيستي لگوم-ريزوبيوم و در نتيجه افزايش رشد و عملکرد گياه دارد. به منظور شناسايي جدايه هاي سينوريزوبيومي مقاوم به شوري و خشكي از 34 منطقه در استان کرمان 82 جدايه جداسازي و خالص سازي شدند و پس از آزمون گره زايي 49 جدايه انتخاب شد. از 49 جدايه 24 جدايه متفاوت بر اساس رشد در محيط کشت جامد حاوي غلظتهاي متفاوت کلريد سديم انتخاب شدند. به منظور مطالعه تحمل به شوري و خشکي 24 جدايه از محيط کشت مايع TY با 8 سطح شوري (كلريدسديم) و 8 سطح خشکي (پلي اتيلن گليکول 6000) استفاده شد. اين آزمايش ها به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با سه تکرار انجام شد. نتايج بدست آمده نشان داد که بين جدايه هاي سينوريزوبيوم از نظر مقاومت به شوري و خشکي تفاوت معني داري وجود دارد و جدايه ها در سه گروه مقاوم، نيمه حساس و حساس به شوري و خشکي گروه بندي شدند. در آزموني که به منظور بررسي تاثير ميزان پلي ساکاريد برون ياخته اي باکتريهاي سينوريزوبيوم، بر مقاومت باکتري در برابر شرايط تنش آبي انجام گرفت مشاهده شد که جدايه مقاوم 63 (S27K) برابر و جدايه مقاوم 57 (S36K) برابر پلي ساکاريد بيشتري نسبت به جدايه حساس (S56K) توليد کردند و جدايه نيمه حساس (S109K) تنها سه برابر جدايه حساس به شوري و خشکي پلي ساکاريد توليد کرده است. با توجه به نتايج مقاومت به شوري و خشكي، ميزان توليد پلي ساكاريد برون ياخته اي و با در نظر گرفتن توانايي جدايه ها در انجام فرايند تثبيت نيتروژن، دو جدايه سينوريزوبيوم S27K و S36K به عنوان جدايه هاي برتر و مقاوم به شوري و خشكي معرفي شدند.