بانک مقالات زراعت و باغبانی

قارچ هاي مايکوريزا بعنوان بخشي از تنوع زيستي خاک، نقش قابل توجهي در کارکردهاي اکوسيستم ايفا مي کنند. براي تعيين وجود، فراواني و تنوع قارچ هاي مايکوريزا و همچنين اثر فعاليت هاي کشاورزي بوم نظام زراعي اصلي استان خراسان بر قارچ هاي مايکوريزا، مطالعه اي در سه منطقه متفاوت از نظر ميانگين درجه حرارت و بارندگي ساليانه در شهرستان هاي شيروان، مشهد و گناباد انجام شد. دو سيستم کشاورزي کم نهاده و پرنهاده گندم و سيستم طبيعي در هر منطقه به عنوان اکوسيستم هاي مورد مطالعه انتخاب گرديدند. مصرف نهاده هاي کشاورزي ملاک تمايز مزارع در سيستم هاي کشاورزي بود، به طوريکه مزارع سيستم کم نهاده و پرنهاده در هر منطقه به ترتيب بر اساس کمترين و بيشترين مقدار مصرف نهاده ها انتخاب گرديدند. در هر منطقه از خاک مزارع گندم کم نهاده و پرنهاده و سيستم طبيعي نمونه گيري انجام شده و درصد مواد آلي خاک و تعداد اسپور قارچ هاي مايکوريزا تعيين شد. درصد مواد آلي خاک در همه مناطق و سيستم هاي مورد مطالعه پايين بود و تحت تاثير فعاليت هاي کشاورزي افزايش معني داري نشان داد. ميانگين تعداد کل اسپور مايکوريزا در مناطق شيروان، مشهد و گناباد به ترتيب 118، 99 و 76 عدد در هر گرم خاک خشک بوده و تحت تاثير منطقه مورد مطالعه تفاوت معني داري داشت. تعداد کل اسپور مايکوريزا تحت تاثير مواد آلي خاك و توليدات گياهي در سيستم هاي مورد مطالعه نيز تفاوت معني داري داشته و سيستم هاي کشاورزي برتري قابل توجهي بر سيستم هاي طبيعي نشان دادند. غناي گونه اي قارچ هاي مايکوريزا در سيستم هاي پرنهاده و طبيعي گناباد 4 و در ساير سيستم هاي مورد مطالعه 5 بود. توزيع فراواني گونه هاي قارچ مايکوريزا در مناطق و سيستم هاي مورد مطالعه نيز تفاوت معني داري داشت. بر اساس نتايج، قارچ هاي مايکوريزا در خاک سيستم هاي مورد مطالعه حضور قابل توجهي دارند و فعاليتهاي کشاورزي باعث بهبود شرايط براي ايجاد همزيستي و بهره وري از کارکردهاي آنها گرديده است، اما سودمندي اين همزيستي مستلزم شناخت گونه هاي موثر و توجه به آنها در مديريت سيستم هاي کشاورزي است.