بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي تاثير چهار سطح نيتروژن و سه سطح ماده کندکننده رشد سايکوسل (2- کلرواتيل‏تري‎متيل‎آمونيوم‎کلريد، CCC) بر عملکرد و اجزاي عملکرد دو رقم کلزاي پاييزه طلايه و ليکورد، آزمايشي در قالب طرح کرت‎هاي دو بار خرد شده در سال زراعي 84 - 1383 در شرايط اقليمي باجگاه، در محل ايستگاه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه شيراز (50 28 عرض جغرافيايي شمالي، 46 52 طول جغرافيايي شرقي و با اختلاف ارتفاع 1810 متر از سطح دريا) طراحي و به اجرا درآمد. فاکتورهاي آزمايش شامل فاکتور اصلي رقم (طلايه و ليکورد)، فاکتور فرعي نيتروژن (صفر، 50، 100 و 200 کيلوگرم در هکتار) و فاکتور فرعي سايکوسل (صفر، 1.4 و 2.8 ليتر در هکتار) بود. نتايج نشان داد که عملکرد دانه در واحد سطح در هر دو رقم طلايه و ليکورد در تيمار 200 کيلوگرم در هکتار نيتروژن در بيشترين ميزان خود بود. افزايش نيتروژن با افزايش وزن خشک نهايي بوته و تعداد خورجين در بوته همراه بود. تعداد دانه در خورجين و ميانگين وزن دانه در کلزا از اجزاي نسبتا با ثبات عملکرد دانه در اين پژوهش بودند و تغييرات چنداني از خود نشان ندادند. رقم ليکورد در 100 کيلوگرم نيتروژن در هکتار بيشترين درصد روغن و پروتيين دانه را توليد کرد که توصيه مي‎شود در پژوهش‎هاي بعدي مورد توجه بيشتري قرار گيرد. کاربرد 2.8 ليتر سايکوسل در هکتار باعث افزايش تعداد خورجين در بوته، عملکرد دانه و وزن خشک نهايي بوته گرديد. افزون بر اين، کاربرد سايکوسل و 200 کيلوگرم نيتروژن در هکتار، موجب افزايش معني‎دار عملکرد دانه در واحد سطح گرديد. در شرايط مشابه با پژوهش حاضر، مي‎توان کاربرد 2.8 ليتر در هکتار سايکوسل همراه با 200 کيلوگرم نيتروژن در هکتار را براي هر دو رقم طلايه و ليکورد توصيه کرد.

 نسخه قابل چاپ