بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور مطالعه رفتار پايداري سولفوسولفورون در خاک، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي مشهد طي سال زراعي 1385 اجرا شد. دو تيمار ماده آلي، بدون كود حيواني و يا افزودن كود حيواني با دو ميزان مصرف سم رايج (6/26 گرم در هکتار) و تقريبا 30درصد بيشتر (73/33 گرم در هکتار) در نظر گرفته شد. پس از نمونه گيري در فواصل زماني معين، باقي مانده سم در نمونه ها با استفاده از روش کروماتوگرافي مايع با کارايي بالا (HPLC) تعيين شد. شرايط دستگاه شامل استفاده از ستون تجزيه اي RP-C8 (250x4.6mm)، آشکار ساز PDA، فاز متحرک آب: استونيتريل: ارتوفسفريک اسيد (به نسبت حجمي 20: 80 : 1/0) با شدت جريان 1ml min^-1 و حجم تزريق 20mL بود. طول موج حداکثر جذب براي سولفوسولفورون، 212 نانومتر انتخاب شد و زمان بازداري در شرايط ذکر شده 6/3 دقيقه بود. نتايج نشان داد که رفتار منتهي به کاستي سولفوسولفورون از غلظت اوليه خود پيرو روند معادله کينتيک مرتبه اول بود که در آن ميزان سم در برابر زمان بطور نمايي کاهش يافت. صرفنظر از غلظت سم مورد استفاده سرعت کاستي سم در خاک حاوي کود حيواني بطور معني داري بيشتر از خاک بدون کود بود. با افزايش کود حيواني نيمه عمر سم (t_0.5) از 8/33 روز به 3/14 روز در مقدار مصرف رايج کاهش يافت و در مصرف 30 درصد بيشتر از رايج، از 25 روز به 3/13 روز رسيد. همچنين زمان 90 درصد کاستي سم (t_0.1) با افزودن کود از 2/112 روز به 6/47 روز و از 2/83 روز به 2/44 روز به ترتيب براي مقدار مصرف رايج و مصرف 30 درصد بيشتر کاهش نشان داد.