بانک مقالات زراعت و باغبانی

تعيين تراکم مطلوب موجب بهبود کميت و کيفيت محصول شده و در رسيدن به پتانسيل توليدي گياه نقش مهمي ايفا مي کند. لذا به منظور بررسي عملکرد و اجزا عملکرد سه تيپ رشدي ذرت در هفت تراکم مختلف، آزمايشي در سال زراعي 1385در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. تيپ هاي رشدي شامل =V₁رقم ديررس (704)، =V₂رقم متوسط رس (504) و =V₃رقم زودرس (260) در هفت تراکم 30=₁D، D₂=50، D₃=70، D₄=90، D₅=110،D₆=130  و D₇=150هزار بوته در هکتار در آزمايشي به صورت طرح کرتهاي نواري در سه تکرار اجرا شد. نتايج آزمايش نشان داد که با افزايش تراکم ميزان کارايي استفاده از نور زياد شد، بطوريکه براي رقم ديررس 704 در تراکم 15 بوته در متر مربع ( 1.103 گرم بر مگا ژول)، براي رقم متوسط رس در تراکم 15 بوته در متر مربع ( 1.214 گرم بر مگا ژول) و براي رقم زودرس در تراکم 15 بوته در متر مربع ( 1.267 گرم بر مگا ژول) بود. متغير تراکم اثر معني داري بر تعداد رديف دانه در بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه و وزن دانه در بوته داشت. بيشترين عملکرد براي رقم ديررس در تراکمD₃  (11334 کيلوگرم در هکتار)، براي رقم متوسط رس در تراکم D₄ (10937 کيلوگرم در هکتار) و براي رقم زودرس در تراکم D₆ (7591 کيلوگرم در هکتار) بدست آمد. افزايش تراکم بيش از حد مطلوب منجر به افزايش عملکرد بيولوژيکي و کاهش عملکرد اقتصادي شد. ولي در تراکم خيلي بيش از حد به علت رقابت شديدتر بين بوته عملکرد بيولوژيکي در رقم ديررس کاهش نشان داد. شاخص برداشت با افزايش تراکم و کوتاه شدن طول فصل رشد کاهش يافت. اين بررسي نشان داد که حصول عملکرد مطلوب به تيپ رشد گياه و تراکم بستگي دارد. بطوريکه براي رقم ديررس با طول دوره رشد بيشتر مي توان تراکم را کمتر و براي رقم متوسط رس و زودرس، تراکم را افزايش داد.

 نسخه قابل چاپ