بانک مقالات زراعت و باغبانی

در اين تحقيق پويايي جمعيت و تغييرات بانک بذر يولاف وحشي در مزرعه گندم بوسيله يک مدل چند مرحله اي با همزماني چرخه زندگي افراد مورد بررسي قرار گرفت. مدل تغييرات جمعيت را بر اساس خروجي (تلفات از بانک بذر و جوانه زني) و ورودي بذر به بانک (تعداد بذور توليد شده و تعداد بذرهاي وارد شده به خاک) با فاصله زماني يک ساله پيش بيني مي کند. تلفات بانک از بذر وابسته به تراکم بوده و تلاش توليد مثلي يولاف از طريق رابطه آلومتري بين وزن تک بوته و ميزان بذر توليد شده از هر بوته علف هرز توصيف شده است. تاثير گندم بر بيومس يولاف و نيز تاثير يولاف بر عملکرد گندم بر اساس روابط هايپربوليک بين تراکم گونه ها و ضرايب رقابتي بين و درون گونه اي در مدل تعريف شده است. مدل پس از واسنجي و تعيين اعتبار در مقابل اندازه گيري هاي مزرعه اي براي شبيه سازي پويايي بانک بذر بدون انجام عمليات کنترل مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان داد که در جمعيت خالص يولاف، اندزه بانک بذر تقريبا از تراکم اوليه بذر در خاک مستقل بوده و بعد از 5 سال به تعادل مي رسد. رسيدن به نقطه تعادل در واقع به دليل کاهش تلاش توليد مثلي يولاف در تراکم هاي بالاي علف هرز و نيز تلفات ناشي از تراکم بذرهاي موجود در خاک بود که باعث برابر شدن سرعت سالانه ورود و خروج بذور از بانک مي شود. آناليز حساسيت بر روي پارامترهاي مدل نشان داد که در حضور گندم، تراکم گياه زراعي و ضريب رقابتي گندم بر روي يولاف مهمترين عوامل کنترل کننده اندازه بانک بذر مي باشند. بر اساس نتايج شبيه سازي 20% افزايش تراکم گندم يا 20% افزايش ضريب رقابتي گندم قادر خواهد بود تا سرعت افزايش اندازه بانک بذر يولاف را بدون عمليات کنترل بطور چشم گيري کاهش دهد. عملکرد نسبي گندم در شرايط آلودگي به يولاف وحشي و بدون عمليات کنترل، در صورت افزايش ضريب رقابتي گندم به اندازه 20% بعد از 5 سال کشت متوالي به 8/0 و بعد از 10 سال کشت به 6/0 رسيد. بر اين اساس نتيجه گيري شد که اصلاح ارقام گندم با قدرت رقابتي بالاتر در مقابل يولاف و افزايش تراکم گندم راهکارهاي مديريتي مناسبي براي جلوگيري از افزايش اندازه جمعيت علف هرز و کاهش خسارت بدون انجام عمليات کنترل مي باشند.