بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي اثر تنوع گياهي و نوع منبع تغذيه اي بر تنوع، تراكم و وزن خشك علفهاي هرز آزمايشي به صورت كرتهاي خرد شده بر پايه طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد به اجرا درآمد. تيمارهاي مورد بررسي دو منبع كود دامي و كود شيميايي در كرتهاي اصلي و كشت مخلوط سه واريته سويا (ويليامز، سحر و گرگان 3)، كشت مخلوط سه گونه ارزن (ارزن معمولي، مرواريدي و دم روباهي)، كشت مخلوط ارزن-سويا-كنجد و كشت مخلوط ارزن-كنجد- شنبليله-زنيان همراه با تك كشتي هر يك از گياهان مورد بررسي در كرتهاي فرعي را شامل مي شد. نتايج نشان داد كه نوع منبع تغذيه اي، وزن خشك و تراكم علفهاي هرز را تحت تاثير قرار داد. وزن خشك و تراكم كل علفهاي هرز در كرتهاي با منبع تغذيه اي معدني در سال زراعي اول به ترتيب 3/1 و 8/1 برابر بيشتر از منبع تغذيه آلي بود. در سال زراعي دوم نيز وزن خشك علفهاي هرز در تيمارهاي با منبع تغذيه اي آلي و معدني به ترتيب 2/173 و 2/300 گرم در متر مربع و تراكم علفهاي هرز به ترتيب 9/84 و 6/98 گياه در متر مربع بود. با افزايش تنوع گونه هاي زراعي، وزن خشك و تراكم كل علفهاي هرز كاهش يافت به طوري كه تيمارهاي مخلوط گونه هاي زراعي كمترين وزن خشك علفهاي هرز را داشتند. در تك كشتي هاي مورد بررسي نيز نوع گونه زراعي، وزن خشك علفهاي هرز را تحت تاثير قرار داد. همبستگي منفي معني داري بين تغيير تنوع و وزن خشك كل علفهاي هرز در هر دو سال زراعي وجود داشت. در سال زراعي اول بيشترين شاخص تنوع شانون براي علفهاي هرز در الگوي تك كشتي كنجد (0.75) و زنيان (0.72) مشاهده شد. الگوهاي متنوع گياهان زراعي داراي كمترين ميزان شاخص شانون براي علفهاي هرز بوده و با يكديگر اختلاف معني دار نداشتند. در سال زراعي دوم نيز بيشترين شاخص تنوع شانون براي علفهاي هرز در تك كشتي سويا–رقم سحر (0.72) و كشت مخلوط سه گونه ارزن (0.71) بدست آمد.