بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي اثر كشت مخلوط افزايشي سورگوم و لوبيا چشم بلبلي بر جمعيت و زيست توده علف هاي هرز در شرايط كم آبياري آزمايشي در سال زراعي 1385 در مزرعه آموزشي-پژوهشي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران واقع در كرج اجرا شد. با توجه به اهداف، اين آزمايش به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار انجام شد. كرت هاي اصلي دربرگيرنده سطوح مختلف آبياري (تنش خشكي در مراحل مختلف رشد) در چهار سطح، IR₁: شاهد (آبياري كامل)، IR₂: تنش ملايم در دو مرحله رويشي و زايشي، IR₃: تنش ملايم در مرحله رويشي و شديد زايشي، IR₄: تنش شديد در مرحله رويشي و ملايم زايشي و كرت هاي فرعي دربرگيرنده آرايش هاي مختلف کشت در پنج سطح، S₁: سورگوم خالص با وجين كامل، S₂: سورگوم + 15% لوبيا چشم بلبلي، S₃: سورگوم + 30% لوبيا چشم بلبلي، S₄: سورگوم + 45% لوبيا چشم بلبلي، S₅: سورگوم خالص بدون وجين بود. در اين آزمايش زيست توده علف هاي هرز تحت تاثير سطوح آبياري و الگوهاي كشت قرار گرفت به طوري كه کمترين زيست توده علف هاي هرز در تيمار آبياري شاهد بدست آمد و با افزايش نسبت لوبيا چشم بلبلي در مخلوط با سورگوم زيست توده علف هاي هرز به طور معني داري نسبت به سورگوم خالص (بدون وجين) كاهش يافت. تراكم علف هاي هرز نيز در سطوح كشت مخلوط و خالص تفاوت هاي معني داري نشان داد و كمترين تراكم علف هاي هرز را تيمار4 S داشت. جمعيت علف هاي هرز غالب نيز به طور معني داري تحت تاثير الگوهاي مختلف کشت قرار گرفتند. عملكرد كل سورگوم (معادل) در تيمارهاي کشت مخلوط بيشتر از سورگوم خالص بدون وجين و برابر با با تيمار سورگوم خالص با وجين بود. با توجه به نتايج مي توان گفت که کشت مخلوط افزايشي به خصوص در تراکم هاي بالاتر گياه همراه علاوه بر کنترل موثر علف هاي هرز، عملکرد قابل قبولي را نيز توليد کرد.