بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي تاثير افزايش تراکم گياهي بر عملکرد ساقه و ذخيره ساکارز در ساقه دو رقم سورگوم شيرين آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه اصفهان واقع در روستاي زغمار پياده گرديد. آزمايش به صورت کرت هاي يک بار خرد شده در قالب بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد. شش تراکم کاشت 100، 200، 300، 400، 500 و 600 هزار بوته در هکتار با فاصله رديف 50 سانتي متر به عنوان فاکتور اصلي و دو رقم ريو و کلر به عنوان فاکتور فرعي در نظر گرفته شد. اثر تراکم گياهي در مرحله خميري سخت دانه بر ارتفاع گياه، قطر ساقه، تعداد پنجه در بوته، وزن تر ساقه، عملکرد عصاره استخراج شده از ساقه معني دار بود ولي تاثير معني داري بر درصد بريکس، درصد ساکارز و درصد خلوص نداشت. تراکم گياهي 400 هزار بوته در هکتار بيشترين عملکرد عصاره استخراج شده از ساقه و درصد خلوص شربت را حاصل نمود. در مرحله خميري سخت دانه رقم کلر به طور معني داري از نظر ارتفاع گياه، قطر ساقه، وزن تر ساقه و عملکرد عصاره استخراج شده از ساقه و درصد بريکس نسبت به رقم ريو برتري داشت. تعداد پنجه در بوته در رقم ريو به طور معني داري بيشتر از رقم کلر بود. با وجود اينکه ميزان درصد ساکارز در رقم کلر نسبت به رقم ريو بيشتر بود اما تفاوت معني داري از نظر اين صفت و همچنين درصد خلوص بين ارقام وجود نداشت. در سه مرحله برداشت محصول خميري نرم، خميري سخت و رسيدگي فيزيولوژيکي بيشترين وزن تر ساقه، عملکرد عصاره استخراج شده از ساقه، درصد قند و درصد خلوص در مرحله خميري سخت دانه حاصل شد. بر اساس نتايج اين مطالعه ممکن است تراکم گياهي 400 هزار بوته در هکتار، رقم کلر و مرحله برداشت محصول خميري سخت در شرايط مشابه با مطالعه حاضر مناسب باشد.

 نسخه قابل چاپ