بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي اثر محدوديت منبع و مخزن بر عملکرد و اجزاي عملکرد زيره سبز آزمايشي در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي در سه تکرار در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد در سال زراعي 86 - 1385 انجام شد. تيمارها شامل شاهد، قطع 100% برگ ها، قطع 50 % برگ ها و قطع 50 % گل آذين بود. نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد، در اولين نمونه برداري (10 روز پس از اعمال تيمارها) وزن خشک و سطح سبز بوته به طور معني داري از تيمارهاي قطع برگ و گل اثر پذيرفت، بطوري که افزايش برگزدايي سبب کاهش تجمع وزن خشک و سطح کل بوته شد. در دومين مرحله نمونه برداري (24 روز بعد از اعمال تيمارها) نيز تيمارهاي قطع برگ و گل اثر معني داري بر وزن خشک و سطح کل بوته نشان داد. از اجزاي تشکيل دهنده سطح کل بوته تنها سطح ساقه از هر دو تيمار قطع برگ و قطع گل تاثير معني داري نپذيرفت. هر سه جز تشکيل دهنده وزن کل بوته (وزن برگ، وزن ساقه و وزن اندام هاي زايشي) تحت تاثير تيمارهاي قطع برگ و گل قرار گرفتند و در هر سه جزء بيشترين مقدار در شاهد مشاهده شد. در مرحله رسيدگي تنها تعداد چتر در بوته تحت تاثير تيمارهاي قطع برگ و گل قرار نگرفت. بيشترين تعداد دانه در چتر و تعداد دانه در بوته در شاهد و کمترين مقدار در تيمار قطع 50% گل آذين مشاهده شد. عملکرد دانه و عملکرد بيولوژيک بين تيمار شاهد و تيمار قطع 50% برگها معني دار نشد. بيشترين وزن هزاردانه و شاخص برداشت به ترتيب در تيمار قطع 50 % گل آذين و شاهد مشاهده شد. کمترين عملکرد دانه در تيمار قطع 50% گل آذين مشاهده شد، درحالي که کمترين عملکرد بيولوژيک در تيمار قطع 100% برگها مشاهده شد. همچنين نتايج نشان داد زماني که گياه با حذف کامل برگها مواجه شد به طور نسبي ماده خشک بيشتري را در اندام هاي زايشي تجمع داد و زماني که حذف نيمي از گلها انجام شد، الگوي اختصاص ماده خشک بيشتر به سمت اندام هاي رويشي گياه صورت پذيرفت.

 نسخه قابل چاپ