بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي امکان استفاده از نشت الکتروليت ‌ها به عنوان شاخصي از خسارت سرما در هشت رقم چغندرقند(Beta vulgaris L.)  به نام هاي رسول، شيرين،IC  و 7233 (ارقام داخلي)، افشاري، پائولينا، ريزوفورت و لاتيتيا (ارقام خارجي) آزمايشي در سال 1386 در آزمايشگاه فيزيولوژي گياهان زراعي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد به صورت آزمايش فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با سه تکرار اجرا شد. در اين مطالعه ارقام چغندرقند در معرض هشت دماي يخ زدگي (شامل صفر، 2-، 4-، 6-، 8-، 10-، 12- و 14- درجه سانتي گراد) قرار گرفتند. گياهان تا مرحله 4-5 برگي در محيط طبيعي نگهداري شده و بعد از آن جهت اعمال تيمارهاي يخ زدگي به فريزر ترموگراديان منتقل شدند. ميزان پايداري غشا سيتوپلاسمي ارقام چغندرقند با استفاده از نشت الکتروليت ‌ها مورد ارزيابي قرار گرفت، سپس درجه حرارت کشنده براي 50 درصد نمونه ‌ها (LT₅₀) بر اساس درصد نشت الکتروليت ‌ها تعيين گرديد. نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد که اثرات دماي يخ زدگي و رقم بر ميزان نشت الکتروليت ‌ها وLT₅₀  در ارقام مورد بررسي معني دار (p?0.01) بود. كاهش دما به کمتر از 4- درجه سانتي گراد سبب افزايش ميزان نشت الكتروليت ‌ها در كليه ارقام مورد بررسي گرديد. در بين ارقام چغندرقند مورد بررسي، رقم IC بيشترين و رقم 7233 کمترين تحمل به سرما را از نظر ميزان LT₅₀ نشان دادند. در گروه بندي ارقام چغندرقند به دو گروه ارقام خارجي و داخلي، تفاوت معني داري در مقدار نشت الکتروليت ‌ها مشاهده نشد. با توجه به همبستگي خوب بين درصد نشت الکتروليت ‌ها و LT₅₀ در اين آزمايش (r=-0.81*)، استفاده از اين شاخص در ارزيابي خسارت تنش يخ زدگي در چغندرقند مفيد به نظر مي ‌رسد.

 نسخه قابل چاپ