بانک مقالات زراعت و باغبانی

تراکم و نسبت کاشت دو عامل اساسي در ارزيابي کشت مخلوط لگوم ها و گرامينه ها در نظام هاي زراعي پايدار است. بدين منظور اثر تراکم و نسبت هاي مختلف کشت مخلوط رديفي سورگوم دانه اي لاين اميد بخش M 5 و لوبيا چيتي رقم تلاش بر عملکرد دانه و بيوماس اين دو محصول، در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي به صورت آزمايش فاکتوريل مورد بررسي قرار گرفت. تيمارها شامل 3 تراکم (کم 19.2 بوته لوبيا و 6.3 بوته سورگوم در متر مربع، متوسط 38.4 بوته لوبيا و 12.8 بوته سورگوم در متر مربع و زياد 59.17 بوته لوبيا و 25.6 بوته سورگوم در متر مربع) و 5 نسبت کاشت (33:67، 50:50، 67:33، 100:0، 0:100 سورگوم به لوبيا ) در 3 تکرار به روش مدل واکنش اجرا شد. تحليل داده ها از طريق تجزيه واريانس دو متغيره و مقايسه ميانگين ها با استفاده از محورهاي اريب انجام شد. نتايج تجزيه واريانس دو متغيره نشان داد، اثر تراکم بر عملکرد بيوماس و تعداد دانه در بوته معني دار (P<0.01) بود. نسبت هاي کاشت نيز اثر معني داري بر عملکرد دانه (P<0.01) و بيوماس (P<0.05) داشت ولي اثر آن بر وزن هزار دانه و تعداد دانه در بوته هر دو محصول معني دار نبود. زاويه باز بين دو محور حاکي از همبستگي مثبت اين دو محصول براي عملکرد دانه تحت تاثير دو منبع تغيير، تراکم ونسبت کاشت بود. تراکم زياد، بيشترين عملکرد دانه و بيوماس را براي هر دو محصول سورگوم و لوبيا به ترتيب 5063.12 و 2106.26 کيلوگرم در هکتار عملکرد دانه و 32966.11 و 16564.22 کيلوگرم در هکتار بيوماس نشان داد. نسبت کاشت (33:67، يک رديف سورگوم و 2 رديف لوبيا)، بالاترين عملکرد دانه و بيوماس سورگوم را به ترتيب به ميزان 5435 و 34545 کيلو گرم در هکتار و نسبت کاشت50:50 بالاترين عملکرد دانه و بيوماس لوبيا را به ترتيب به ميزان 2831.75 و 17282 کيلو گرم در هکتار ارايه داد. نسبت برابري زمين درکليه تيمارهاي مورد بررسي بيشتر از يک بود و حداکثر مقدار آن در تراکم بالا و نسبت کاشت 67:33 (2 رديف سورگوم و 1 رديف لوبيا) به مقدار 1.4 بدست آمد.

 نسخه قابل چاپ