بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي همبستگي و روابط بين عملکرد و ساير صفات کمي و زراعي برنج، شش رقم برنج در سال 1384 به صورت يک طرح داي آلل يک طرفه با يکديگر تلاقي داده شدند. در سال 1385 والدها و نتاج آنها در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در مزرعه تحقيقاتي دانشکده علوم کشاورزي دانشگاه گيلان کشت شد و 15 صفت در آنها اندازه گيري گرديد. نتايج حاصل از تجزيه مولفه هاي اصلي حاکي از نقش پنج مولفه در توجيه 74.57 درصد از تنوع کل داده ها بود. عملکرد دانه همبستگي مثبت معني داري با عرض، زاويه و مساحت برگ پرچم، تعداد خوشه در بوته و طول دوره رويشي داشت. همبستگي وزن هزار دانه با عملکرد منفي بود. در رگرسيون گام به گام براي گزينش صفات توجيه کننده عملکرد دانه، شش صفت ارتفاع بوته، تعداد دانه پوک در خوشه، طول دوره رويشي، طول خوشه، وزن هزار دانه و مساحت برگ پرچم بود با درجه تبيين 76.5 درصد از کل تنوع نقش داشتند. بر اساس تجزيه عليت، بيشترين تاثير مستقيم مثبت بر عملکرد دانه را صفت طول دوره رويشي اعمال کرد و بيشترين تاثير مستقيم منفي را صفت طول خوشه داشت. نتايج تجزيه به عامل ها نشان داد که پنج عامل مستقل و اصلي، 74.57 درصد تغييرات کل داده ها را توجيه مي نمايند. تجزيه خوشه اي به روش «وارد» صفات مورد مطالعه و ژنوتيپ ها را در چهار گروه طبقه بندي نمود.

 نسخه قابل چاپ