بانک مقالات زراعت و باغبانی

تراكم عملي است كه در اثر يک نيروي خارجي بر خاک اعمال شده و در نتيجه آن حجم خلل و فرج درشت خاک كاهش يافته و جرم مخصوص ظاهري آن افزايش مي يابد. مكانيزه شدن كشاورزي و افزايش تعداد تردد در مزارع تحت كشت از عوامل مهم ايجاد تراكم در خاک مي باشند. تراكم از طريق كاهش نفوذپذيري خاک، كاهش درصد خاكدانه هاي پايدار، كاهش تخلخل خاک، سبب محدوديت هايي براي رشد ريشه، نفوذ آب و کاهش آب در خاک مي شود كه در نهايت سبب كاهش عملكرد خواهد شد. به منظور بررسي اثر زيرشكن با ساق C و L شكل بر ميزان آب مصرفي و خصوصيات كمي و كيفي محصول پنبه رقم ساحل، آزمايشي به مدت دو سال در ايستگاه تحقيقات پنبه هاشم آباد گرگان با بافت خاک لوم رسي سيلتي اجرا گرديد. اين تحقيق در قالب طرح بلوک هاي كامل تصادفي با سه تكرار و به صورت كرت هاي يكبار خرد شده انجام شد. دو روش اجراي عمليات خاک ورزي (در امتداد و عمود بر رديف كشت) به عنوان كرت هاي اصلي و انواع مختلف زيرشكن با ساقL  شكل، با ساق C شكل و گاوآهن برگرداندار به عنوان شاهد به كرت هاي فرعي در نظر گرفته شدند. تيمارهاي زيرشكن با ساق L و C شكل سبب كاهش معني دار مقاومت فروروي گرديد كه اين كاهش تراكم براي زيرشكن با ساق C شكل بيشتر بود. بررسي نتايج عملكرد تيمارهاي مختلف نشان داد كه هيچ يک از تيمارهاي نوع زيرشكن، روش اجراي زيرشكن و اثر متقابل آنها در سال اول تاثيري بر عملكرد وش پنبه نداشتند. با اين حال تداوم استفاده از زيرشكن در سال دوم اثرات معني داري بر عملكرد پنبه داشت، به طوري كه استفاده از زيرشكن با ساق C شكل به صورت عمود بر رديف كشت بر ساير تيمارها برتري عملكرد داشت. علي رغم معني دار نبودن افزايش عملكردها، از نظر اقتصادي اين افزايش عملكرد، استفاده از زيرشكن را توجيه پذير مي نمايد. خصوصيات كيفي الياف تحت تاثير معني دار هيچ يک از تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفتند. بيشترين آب مصرفي در اين تحقيق در سال اول و دوم آزمايش، متعلق به زيرشكن با ساق L شكل به ترتيب به ميزان 5740 و 4163 مترمکعب در هکتار مي باشد.

 نسخه قابل چاپ