پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
جمعه 9 تیر 1391 6:56 PM
2 : پژوهشهاي زراعي ايران آذر و دي 1389; 8(5):747-757. |
ارزيابي عملكرد و اجزاي عملكرد كنجد و نخود در كشت مخلوط سري هاي جايگزيني |
پورامير فرزين*,كوچكي عليرضا,نصيري محلاتي مهدي,قرباني رضا |
* گروه زراعت، دانشكده كشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد |
اين آزمايش به منظور ارزيابي كشت مخلوط كنجد و نخود تحت شرايط آب و هوايي مشهد اجرا گرديد. آزمايش در قالب طرح اسپيلت پلات بر پايه بلوک هاي كامل تصادفي با دو فاکتور شامل فاكتور اصلي A (روش کاشت) که از دو سطحa1 (كشت به صورت رديفي) و a2 (كشت درهم) و فاكتور B (الگوي کاشت جايگزيني) که از پنج سطحb1 (تک كشتي نخود)، b2 (%75 نخود + %25 کنجد)، b3 (%50 نخود + %50 کنجد)، b4 (%25 نخود + %75 کنجد)، b5 (تک کشتي کنجد) به عنوان نسبت هاي کاشت تشكيل شده بود در سه تكرار انجام شد. نتايج نشان داد كه نسبت برابري زمين به طور معني داري تحت تاثير تيمارهاي آزمايش قرار گرفت، به طوري كه نسبت هاي 50% كنجد + 50% نخود و 25% كنجد + 75% نخود در كشت رديفي به ترتيب با 1.41 و 1.34 داراي بيشترين و تيمار 75% كنجد + 25% نخود در كشت درهم با 0.94 داراي كمترين نسبت برابري زمين بودند. بنابراين بر اساس نتايج اين آزمايش كشت مخلوط كنجد و نخود با نسبت هاي 50% تراكم مطلوب كنجد + 50% تراكم مطلوب نخود و همچنين 25% تراكم مطلوب كنجد + 75% تراكم مطلوب نخود در شرايط مشهد قابل توجه مي باشد. |
كليد واژه: اجزاي عملكرد، شاخص برداشت، نسبت برابري زمين، کشت مخلوط رديفي |
نسخه قابل چاپ |