پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
جمعه 9 تیر 1391 6:55 PM
7 : پژوهشهاي زراعي ايران بهمن و اسفند 1389; 8(6):939-945. |
تاثير کاربرد خارجي گلايسين بتائين در افزايش تحمل به سرما در گياهچه هاي ذرت (.Zea mays L) |
علي سميرا,اسلامي سيدوحيد*,بهداني محمدعلي,جامي الاحمدي مجيد |
* گروه زراعت، دانشكده كشاورزي، دانشگاه بيرجند |
گلايسين بتائين به عنوان يکي از حفاظت کننده هاي اسمزي، نقش مهمي را در تحمل گياهان به تنش هاي غيرزيستي ايفا مي کند. به منظور ارزيابي تاثير پاشش برگي گلايسين بتائين بر افزايش تحمل به سرما در گياه ذرت، آزمايشي در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با هفت سطح پاشش گلايسين بتائين (صفر، 2.5، 5، 10، 25، 50 و 100 ميلي مولار) انجام شد. گياهچه هاي ذرت در مرحله دو تا سه برگي با غلظت هاي مورد نظر گلايسين بتائين پاشش شده و پس از پاشش جهت اعمال تنش سرمازدگي به مدت سه روز در دماي چهار درجه سانتي گراد قرار گرفتند. بعد از اتمام اعمال تيمار سرمايي، گياهان به دماي اتاق (5±25 درجه سانتي گراد) منتقل شدند. نتايج نشان داد سطوح پاشش 10 تا 100 ميلي مولار گلايسين بتائين به لحاظ ظاهري در رتبه بالاتري نسبت به ساير سطوح بودند و دماي پايين را بهتر تحمل نمودند. همچنين محتواي کلروفيل و وزن خشک ريشه و ساقه در گياهان پاشش شده در اين دامنه از غلظت گلايسين بتائين (10 تا 100 ميلي مولار)، افزايش معني داري را نسبت به تيمار عدم کاربرد آن نشان دادند. با اين وجود، پاشش گلايسين بتائين در دامنه غلظتي 10 تا 50 ميلي مولار به خوبي از نشت الکتروليت کاسته و افزايش بيشتر غلظت آن منجر به افزايش معني دار نشت الکتروليت گرديد. در کل، پاشش برگي گلايسين بتائين سبب بهبود نسبي تحمل به سرمازدگي در گياهچه هاي ذرت شد. |
كليد واژه: تنش سرمازدگي، محتواي کلروفيل، نشت الکتروليت |
نسخه قابل چاپ |