بانک مقالات زراعت و باغبانی

در اين پژوهش با توجه به نقش اساسي آلكالوئيدهاي تروپاني در صنايع داروئي و به منظور زمينه سازي توليد نيمه صنعتي و صنعتي الكالوئيدها، گياه تاتوره (Datura stramonium) از نظر بهينه سازي رشد و توليد آلكالوئيدهاي تروپاني به وسيله برخي عوامل فيزيكوشيميايي مورد بررسي قرارگرفت. سوسپانسيون سلولي از كالوس هاي نيمه شفاف حاصل از جدا كشت هاي برگي در محيط MS داراي هورمون هاي كينتين mg/lit) 0.5( و اسيد نفتالين استيك mg/lit) 2( به دست آمد. نتايج حاصل از بررسي غلظت هاي مختلف گلوكز نشان داد كه در مقدار 30 گرم بر ليتر بيشترين توليد آلكالوئيد و در40 گرم بر ليتر بيشترين مقدار زي توده به وجود مي آيد. بررسي نقش مقادير سوكروز نشان داد كه بيشترين ميزان توليد آلكالوئيدهاي تروپاني در غلظت 20 گرم بر ليتر و بيشترين زي توده در مقدار 40 گرم بر ليتر مي باشد. نتايج آزمايش ها مشخص ساخت افزايش غلظت نيترات پتاسيم موجب كاهش بيوسنتز آلكالوئيدهاي تروپاني مي گردد و مناسب ترين غلظت به كار گرفته شده ميزان 9.4 ميلي مولار است. بيشترين توليد زي توده در محيط داراي 37.6 ميلي مولار به دست آمد. همچنين مشخص شد كه غلظت بهينه نيترات آمونيوم براي توليد آلكالوئيد 10.3 ميلي مولار و بيشينه زي توده در 41.22 ميلي مولار مي باشد. در خصوص كلريد كلسيم بررسي ها نشان داد از بين غلظت هاي به كار گرفته شده مقدار مناسب كلريد كلسيم براي رشد و توليد آلكالوئيد، 7.92 ميلي مولار است. نتايج حاصل از بررسي اثر دما نيز مشخص ساخت مناسب ترين دما براي توليد آلكالوئيد دماي 20 درجه سانتي گراد است.

 نسخه قابل چاپ