بانک مقالات زراعت و باغبانی

سرخرطومي برگ يونجه (Hypera postica Gyll.) به عنوان مهم ترين آفت يونجه در شرايط ايران مطرح مي باشد. تنش هاي محيطي غير زنده نظير کاهش ميزان آب و آبياري، چنانچه با توجيه اقتصادي هزينه و در آمد همراه باشد ممکن است سبب عدم رجحان آفت به تغذيه و کاهش خسارت گردد. براي بررسي چگونگي اين مساله، 77 رقم يونجه طي دو سال در شرايط آبياري معمولي و تنش رطوبتي در مزرعه آزمايش شدند. از طرح کرت هاي خرد شده در زمان در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي در 4 تکرار استفاده شد. بلوک هاي اول و دوم هر 10 روز يک بار و بلوک هاي سوم و چهارم هر 30 روز يک بار آبياري شدند آلودگي در مزرعه به صورت طبيعي بود. درصد خسارت از طريق نمره دهي طي 4 بار يادداشت برداري انجام شد. ارقام به عنوان فاکتور اصلي و زمان يادداشت برداري به عنوان فاکتور فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج تجزيه واريانس تفاوت هاي بسيار معني داري از خسارات وارده در زمان هاي مختلف را نشان داد. معلوم شد که وقتي ارقام يونجه تحت تنش قرار مي گيرند، کم تر مورد حمله آفت واقع مي شوند. با گذشت يک سال زراعي که سن مزرعه افزايش يافت، ميزان خسارت نيز کاهش يافت. توصيه مي شود که چين اول يونجه از سال دوم کشت به بعد، از نظر آبياري تا حدي تحت تاثير تنش رطوبتي قرار گيرد تا ضمن افزايش مقاومت به صورت مقطعي، از به کار بردن سم خودداري شود و يا مقدار مصرف آن کاهش يابد. با توجه به اين که گياهان در چين اول سال اول کشت يونجه از آنچنان عملکرد زياد علوفه برخوردار نيستند، اين توصيه براي سال دوم کشت يونجه به بعد ارائه مي گردد. امکان اين که اثر تغيير در فنولوژي با افزايش سن گياه بتواند به نحوي بر کاهش علاقه آفت به تغذيه و کاستن از ميزان خسارت گياه شود، مساله اي است که نياز به بررسي و مطالعه بيشتر دارد.

 نسخه قابل چاپ