بانک مقالات زراعت و باغبانی

استقرار اوليه مريستم ها يكي از مراحل مهم در جريان كشت درون شيشه اي به منظور توليد گياهان عاري از ويروس است. موفقيت در بهينه سازي محيط كشت در مرحله استقرار، ادامه كشت براي پرآوري نمونه ها را تضمين مي كند. استقرار مريستم ها در محيط كشت تحت تاثير فاكتورهاي مختلفي مي باشد. با توجه به اهميت ارقام ايراني و گزارشات معدود در زمينه كشت مريستم ارقام انگور در كشور، اين بررسي در سال 1383-84 با هدف تعيين محيط كشت بهينه جهت استقرار مريستم بر گرفته از جوانه هاي ارقام انگور بيدانه سفيد و شاهرودي انجام گرفت. در آزمايش اول به منظور بررسي تاثير اندازه اوليه مريستم در استقرار ريز نمونه ها، مريستم هاي رقم بيدانه سفيد در سه اندازه 0.5 ميلي متر، 0.3 ميلي متر و 0.2? ميلي متر جدا و در محيط كشت موراشيگ و اسكوگ حاوي 0.5 ميلي گرم در ليتر BA استقرار يافتند. آزمايش دوم با هدف بررسي اثر نوع محيط كشت و زمان نمونه گيري در استقرار مريستم هاي نوك شاخساره دو رقم انگور مذكور جهت مرتفع ساختن بخشي از مشكلات مربوط به توليد گياهان عاري از ويروس با سه فاكتور زمان نمونه گيري، نوع تركيب هورموني محيط كشت و رقم انگور به سه تكرار به صورت آزمايش فاكتوريل خرد شده در زمان در قالب طرح پايه كاملا تصادفي انجام گرفت. صفات مورد ارزيابي شامل تعداد گياهچه هاي قابل استفاده براي انتقال به محيط پرآوري، وضعيت رشد مريستم ها و طول گياهچه هاي حاصل از رشد مريستم ها بودند. نتايج نشان داد كه اختلاف معني داري بين اندازه اوليه ريز نمونه مريستم بر تعداد مريستم هاي رشد يافته در محيط استقرار وجود دارد، اما اختلاف معني داري بين اندازه اوليه ريزنمونه ها و طول گياهچه هاي حاصل از رشد مريستم ها مشاهده نشد. بهترين نتايج در رقم بيدانه سفيد در محيط كشت حاوي 0.5 ميلي گرم در ليتر BA و در رقم شاهرودي در محيط كشت حاوي 0.1 ميلي گرم در ليتر IBA به علاوه يك ميلي گرم در ليتر BA و در زمان اواخر خرداد ماه به دست آمد. (براساس نتايج بدست آمده) انتخاب محيط كشت مناسب و يا تهيه فرمولاسيون مطلوب آن و گزينش زمان مناسب نمونه گيري براي موفقيت در كشت مريستم ضروري است.

 نسخه قابل چاپ