بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور تعيين رويشگاه هاي جنس جو، در اوايل فصل رويش سال هاي 1382-83 با مسافرت به اكثر نقاط استان فارس، بيش از 80 رويشگاه عمده جو مشخص گرديد. شناسايي گونه ها بر اساس فلور ايرانيكا انجام و 7 گونه H. spontaneum، H. vulgare، H. glaucum، H. geniculatum، H. bulbosum، H. distichon و H. violaceum در استان فارس شناسايي گرديد. در آزمايشگاه، مطالعات سيتولوژيك شامل جوانه دار كردن بذور، مراحل پيش تيمار، تثبيت، هيدروليز، رنگ آميزي و بررسي هاي ميكروسكوپي انجام شد سپس تجزيه ژنوم گونه ها شامل اندازه گيري طول كل كروموزوم ها، طول بازوي بلند، طول بازوي كوتاه، نسبت بازوي بلند به كوتاه و بر عكس، طول نسبي و حجم كروموزوم ها انجام و بر اساس اطلاعات حاصله سطح پلوئيدي هر گونه مشخص و كاريوتايپ آنها به صورت ايديوگرام رسم شد. اين مطالعات نشان داد كه سه گونه H. geniculatum، H. violaceum، و H. bulbosum تتراپلوئيد با 2n=4x=28 و چهار گونه H. spontaneum . H. vulgare، H. glaucum، H. distichon ديپلوئيد با 2n=2x=14 هستند كه مطالعات سيتولوژيكي سه گونه H. distichon، H. geniculatum و H. violaceum براي اولين بار از ايران گزارش مي شود. نتايج نشان داد كه فرمول كاريوتايپي گونه هاي ديپلوئيد به صورت 7m و گونه هاي تتراپلوئيد به صورت 12m+2sm مي باشد و گونه هاي جو از نظر تقارن كاريوتايپي در كلاس A قرار دارند. در پايان به منظور تعيين ميزان دوري و نزديكي گونه هاي مورد مطالعه از يكديگر، تجزيه وتحليل هاي آماري چند متغيره بر اساس 41 صفت مورفولوژيكي و 5 صفت كروموزومي صورت گرفت. نتايج حاصل از تجزيه خوشه اي صفات ظاهري نشان داد كه بيشترين ميزان تشابه بين دو گونه H. spontaneum و H. distichon با 46 درصد شباهت وجود دارد كه از اجداد جو زراعي مي باشند همچنين كمترين ميزان شباهت با 15 درصد بين دو گونه چند ساله H. bulbosum و H. violaceum مي باشد.

 نسخه قابل چاپ