پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
پنج شنبه 8 تیر 1391 4:46 PM
| 10 : پژوهش و سازندگي تابستان 1384; 18(2( پی آیند 67) زراعت و باغبانی):82-86. |
| بررسي تاثير قارچ اندوميكوريز بر تغذيه معدني و رشد گياه پسته (Pistacia vera L) در شرايط شوري |
| فلاحيان فتح اله,عباس پور حسين*,فهيمي حميد,خاوري نژاد رمضان علي |
| * دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات |
|
تنش شوري يكي از مهمترين فاكتورهاي غيرزيستي است كه ميزان رشد و محصول دهي را در بسياري از گياهان محدود مي نمايد و مشخص شده كه قارچ هاي اندوميكوريز قادرند كه اين محدوديت را در برخي گياهان مناطق شور كاهش دهند. در اين تحقيق تاثير قارچ ميكوريزي وزيكولار - آربوسكولار و غلظت هاي مختلف شوري بر نرخ رشد و تغذيه معدني گياه پسته مورد مطالعه قرار گرفت. براي اين منظور نهال هاي 20 روزه پسته در مخلوطي از خاك شني استريل با فسفر كم و اينوكولوم ميكوريزي Glomus etunicatum (?? اسپور در هر گرم خاك( در شرايط گلخانه به مدت سه ماه رشد كردند. درصد همزيستي ميكوريزي ريشه پسته در غلظت هاي مختلف شوري نسبت به شاهد پايين تر بود. وزن خشك ريشه، ساقه و سطح برگي گياهان ميكوريزي در مقايسه با گياهان غير ميكوريزي در شرايط شاهد و شوري بالاتر بود. همچنين غلظت عناصر Cu، K، P و Zn در شرايط شاهد، شوري پايين و متوسط در گياهان ميكوريزي بالاتر از غير ميكوريزي بود اما غلظت عنصر Na در تمام شرايط شوري در گياهان ميكوريزي پايين تر از غير ميكوريزي بود. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه گياهان ميكوريزي پسته در مقايسه با گياهان غيرميكوريزي رشد و تحمل بيشتري نسبت به شوري دارند. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
