بانک مقالات زراعت و باغبانی

در دهه هاي اخير مقابله با عوامل تخيب مراتع و تلاش درجهت احيا مراتع به عنوان گامي اساسي در راستاي توسعه پايدار لازم و ضروري نموده است. اما با توجه به وسعت زياد عرصه هاي منابع طبيعي و نياز به نيروي انساني بسيار زياد جهت حفاظت و احيا‌ اين منابع به نظر مي رسد، مشاركت بهره برداران عرصه هاي مذكور بهترين وسيله توسعه اين منابع باشد. نظام تعاوني به عنوان يكي از الگوهاي مشاركت مردمي در حفظ و احيا مراتع مد نظر مجريان سازمان هاي اجرايي قرار گرفته است. از اين رو در اين مطالعه به بررسي تعاوني هاي مرتع داري استان كردستان به منظور تعيين سازه هاي موثر بر مشاركت مرتع داران پرداخته شده است. اين پژوهش به شكل پيمايشي، از طريق تكميل نمودن پرسشنامه براي اعضاي 26 تعاوني مرتع داري هشت شهرستان استان كردستان كه طول مدت فعاليت آنها حداقل سه سال بوده، صورت گرفته است. بدين منظور بين 15-20% اعضاي هر تعاوني به شكل نمونه گيري تصادفي انتخاب گرديدند. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد، از ميان سازه هاي ارتباط با كارمندان منابع طبيعي، تقديرگرايي، موفقيت مداري، دانش فني فرد، سطح سواد، منفعت - هزينه، پيامد اجتماعي مشاركت، خدمات ترويجي و تامين نهاده كه داراي همبستگي معني داري با متغير ميزان مشاركت فرد در تعاوني مي باشند، سازه هاي خدمات ترويجي و سطح سواد در تابع رگرسيوني چند گانه به شيوه مرحله اي وارد و به ترتيب 37% و 2% تغييرات متغير ميزان مشاركت فرد در تعاوني را توضيح مي دهند.

 نسخه قابل چاپ