بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي اثر رژيم هاي مختلف آبياري بر گياه توت در استان گيلان، آزمايش حاضر طي سال هاي 80-1379 براساس طرح بلوك هاي كامل تصادفي با شش تيمار (بدون آبياري، آبياري معادل 60%، 80%، 100%، 120% و 140% تبخير از سطح تشتك كلاس A)، در توتستان مركز تحقيقات كرم ابريشم ايران به اجرا در آمد. هر سال اندازه گيري هاي لازم از قبيل وزن شاخه و برگ، وزن برگ و وزن شاخه به ازاي هر اصله درخت و تعداد برگ به طول شاخه و ميانگين سطح برگ از هر تيمار در سه تكرار انجام شد. نتايج نشان داد كه تفاوت بين تيمارها در هيچ يك از متغيرهاي كمي ياد شده به غير از ميانگين طول شاخه (در سطح 5%) و ميانگين سطح برگ (در سطح 1%) معني دار نبوده است. در حالي كه نتايج مقايسه ميانگين هر يك از متغيرهاي فوق به روش دانكن، به غير از متغير تعداد برگ به طول شاخه، سطوح آماري متمايزي را نسبت به تيمار شاهد نشان دادند (p<0.05). به طوري كه تيمارهاي آبياري شده با رژيم هاي آبياري 120 و 140 درصد تبخير از سطح تشتك، راندمان بهتري را در خصوص متغيرهاي ياد شده داشتند.

 نسخه قابل چاپ