پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
پنج شنبه 8 تیر 1391 4:24 PM
| 6 : پژوهش و سازندگي پاييز 1385; 19(3 (پي آيند 72) در زراعت و باغباني):45-57. |
| اثر محيط كشت و تنظيم كننده هاي رشد بر تكثير درون شيشه اي گل محمدي (Rosa damascene Mill.) |
| عصاره محمدحسن*,قربانلي مه لقا,اله وردي ممقاني بهاره,قمري زارع عباس,شهرزاد شكوفه |
| * موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع كشور، تهران |
|
از نظر اقتصادي گل محمدي مهم ترين گياه دارويي و معطر ايران است ريزازيادي اين گياه از نظر ايجاد گلستان هايي با درصد مشخصي از ماده موثره و همچنين در برنامه هاي اصلاحي از اهميت زيادي برخوردار است. بنابراين به منظور بررسي تكثير درون شيشه اي گل محمدي اثر دو محيط كشت MS و WPM، همچنين غلظت هاي متفاوت سيتوكينين هاي BAP و TDZ و اكسين شامل IBA و IAA برتكثير درون شيشه اي گل محمدي مورد آزمايش قرار گرفت. نتايج حاصل از سترون سازي ريزنمونه ها نشان داد كه بهترين زمان نمونه گيري تابستان و پاييز است. در فصل تابستان و پاييز بهترين تيمار سترون سازي استفاده از كلريد مركوريك 0.1% به مدت زمان 5 دقيقه بود. در مرحله شاخه زايي محيط كشت MS بر WPM برتري داشت. بهترين تركيب تنظيم كننده رشد، BAP با غلظت 5 ميلي گرم در ليتر و TDZ با غلظت 0.1 ميلي گرم در ليتر بود. در صورتي كه استفاده از هورمون هاي IAA و IBA با غلظت هاي متفاوت تاثيري كمي بر شاخه زايي داشتند. اين تحقيق روش ريز ازديادي شاخه گل محمدي از طريق كشت بافت و با ضريب ازدياد 5.9 را از جوانه هاي شاخه ارايه نمود. |
| كليد واژه: TDZ، ضريب ازدياد، تكثير درون شيشه اي شاخه و گل محمدي (Rosa damascene Mill.) |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
