بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي واکنش به دوز علفهاي هرز پهن برگ مزارع گندم به فرمولاسيون هاي مختلف علف کش تربينورون متيل، آزمايش مزرعه اي در سال 1382 در استانهاي گلستان (گرگان) و خوزستان (اهواز) و آزمايش گلخانه اي در سال 1383 در تهران انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل علف کش تربينورون متيل در سه  سطح شامل: سه فرمولاسيون تربينورون متيل ايراني، چيني و فرانسوي و دوز مصرفي اين علف کشها شامل 10، 15، 20 و 25 گرم ماده تجارتي در هكتار بود. پاسخ درصد کنترل تعداد و وزن خشك علفهاي هرز به دوز سه فرمولاسيون برازش داده شد. نتايج نشان داد که در دوزهاي کم 10 و 15 گرم در هکتار بين سه فرمولاسيون تفاوت معني دار وجود داشت و واکنش درصد کاهش تراکم و وزن خشک علفهاي هرز پهن برگ ناچيز بود. در بالاترين دوز (25 گرم در هکتار)، سه علفکش با هم اختلاف معني دار نداشتند. واکنش به دوز پنيرک (Malva sylvestris L. var mauritiana (L.) Boiss) و خارلته (Cirsium arvense L.) Scop) در استان خوزستان در بالاترين دوز مصرفي (25 گرم در هکتار) به هر سه فرمولاسيون تريبنورون متيل خوب بود. فرمولاسيون فرانسوي در اين دوز سبب کنترل بسيار خوب و فرمولاسيون هاي چيني و ايراني  سبب کنترل خوب يونجه خاردار (Medicago polymorpha L) شدند. واکنش خردل وحشي (Sinapis arvensis L) در استان خوزستان به بيشترين دوز فرمولاسيون فرانسوي، خوب و به دو فرمولاسيون ديگر مطلوب و در استان گلستان به هر سه فرمولاسيون بسيار خوب بود. واکنش منداب (Eruca sativa Mill) از دوز 15 گرم در هکتار به هر سه فرمولاسيون در آزمايش گلخانه اي بسيار خوب بود. در کل نتايج نشان دادکه دوز توصيه شده سه فرمولاسيون تريبنورون متيل ايراني، چيني و فرانسوي به منظور کنترل کليه علفهاي هرز پهن برگ در مناطقي مثل خوزستان كه طيف علفهاي هرز آن گسترده است، مناسب نبوده و مي بايست دوز مصرفي را به ميزان 25 گرم در هکتار افزايش داد و يا از علف کش هاي جايگزين مانند توفوردي استفاده کرد.