بانک مقالات زراعت و باغبانی

کاشت گياهان پوششي زمستانه به منظور كاهش استفاده از علفكش ها زيادموردتوجه قرار گرفته است. بدين منظور آزمايشي در سال زراعي 1379- 1378 در مرکز تحقيقات کشاورزي ورامين بصورت اسپليت پلات با طرح پايه بلوک هاي کامل تصادفي و در سه تکرار انجام شد. گياهان پوششي به عنوان فاکتور اصلي (تک کشتي چاودار، تک کشتي ماشک گل خوشه اي، مخلوط چاودار و ماشک) و مديريت مالچ به عنوان فاكتور فرعي (علفکش + مالچ، برداشت + مالچ، برداشت) همراه با دوبار وجين علف هاي هرز در نظر گرفته شد. جهت مقايسه، تيمار شاهد(شخم پاييزه + دوبار وجين علف هاي هرز) با سه تكرار در كنار آزمايش اصلي قرار داده شد. تيمارهاي مختلف گياهان پوششي قادر به كنترل علف هاي هرز كشيده برگ نبودند. علف هاي هرز پهن برگ توسط تيمارهاي مختلف گياهان پوششي كنترل شدند، به طوريكه 80 روز پس از کشت نشا گوجه فرنگي، در تيمار برداشت + مالچ چاودار، ماشک و مخلوط چاودار و ماشک، نسبت به تيمار شاهدميزان کنترل تراكم خرفه به ترتيب 91، 82 و 64 درصد، ميزان كنترل زيست توده خرفه 98، 79 و 100 درصد، ميزان كنترل تراكم تاج خروس 87، 75 و 75 درصدو ميزان كنترل زيست توده تاج خروس به ترتيب 100، 88 و 97 درصدبود. حداکثر عملکردگوجه فرنگي در تک کشتي چاودار و مخلوط آن با ماشک در تيمار برداشت + مالچ آنها مشاهده شدکه توانست عملکردمحصول را در مقايسه با شاهدبيش از 2 برابر افزايش دهد. به طوركلي اين تحقيق نشان دادكه زراعت گياهان پوششي زمستانه همراه با مديريت هاي مناسب مي تواندجايگزين مطلوبي براي روشهاي متداول در كنترل علف هاي هرز باشدكه در نهايت موجب افزايش بهره وري نهاده ها و رسيدن به اهداف كشاورزي پايدار خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ