پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
پنج شنبه 8 تیر 1391 3:22 PM
| 18 : پژوهش و سازندگي پاييز 1387; 21(3 (پي آيند 80) در زراعت و باغباني):144-158. |
| شناسايي و مطالعه تنوع ژنتيکي ارقام انجير ايران (.Ficus carica L) با استفاده از صفات ريخت شناسي |
| مهدويان مرضيه*,لساني حسين,كوهي حبيبي دهكردي مينا,عبادي علي,فتاحي مقدم محمدرضا |
| * گروه علوم باغباني، پرديس کشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه تهران |
|
جهت شناسايي و بررسي تنوع درختان انجير ايران، 39 رقم انجير کاشته شده در کلکسيون انجير مرکز تحقيقات جهاد کشاورزي ورامين از نظر مورفولوژيکي مورد بررسي قرار گرفتند. و در اين بررسي 31 صفت کمي و کيفي ارزيابي شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد که تمام صفات مورد بررسي در محدوده ارقام معني دار هستند که نشان دهنده تنوع در صفات مورد بررسي مي باشند. نتايج تجزيه همبستگي ساده صفات، وجود همبستگي هاي مثبت و منفي معني داري بين برخي صفات مهم را نشان داد. همچنين از تجزيه عامل براي تعيين تعداد عامل هاي اصلي استفاده شد. تجزيه عامل نشان داد که اغلب صفات مربوط به عادت رشدي درخت شامل، طول شاخه، تعداد ميانگره و طول ميانگره در يک سوم و دو سوم انتهاي شاخه و همچنين اندازه برگ از اجزاي تشکيل دهنده عوامل اصلي بوده است. صفات موثر در 11 گروه عاملي قرار گرفتند که مجموعا 77.6 درصد کل تغييرات را توجيه نمودند. در محدوده هر عامل صفات با ضرايب عاملي بالاي 0.5 به عنوان ضرايب عاملي معني دار در نظر گرفته شده اند. تجزيه خوشه با استفاده از اين 11 عامل انجام شد ارقام در فاصله 13 به 5 گروه اصلي تقسيم شدند. |
| كليد واژه: انجير، .Ficus carica L، ريخت شناسي، ارقام، تنوع ژنتيکي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
