پاسخ به:مقالات منابع طبیعی
پنج شنبه 8 تیر 1391 12:34 PM
| 4 : پژوهش و سازندگي بهار 1382; 16(1 (پي آيند 58) در منابع طبيعي):26-31. |
| اثرات طرق مختلف پخش سيلاب بر خصوصيات رويشي گياهان مرتعي شورپسند |
| جعفري محمد,نهارداني عليرضا |
|
اين تحقيق در اراضي حاشيه پلايا (35 كيلومتري جنوب غربي شهرستان سبزوار) در استان خراسان انجام شد. در اين پژوهش تاثير دو روش پخش سيلاب (تشنگي به عنوان شاهد با 36 متر مكعب آب معمولي در هكتار و پخش سيلاب جرياني ب ا800 متر مكعب آب شور سيلاب در هكتار) بر خصوصيات رويشي گياهان(پوشش، توليد، تراكم و استقرار) مورد بررسي واقع شدند. نتايج نشان دادند كه در روش پخش سيلاب تشنگي، درصد پوشش گياهي 9.3 درصد، استقرار آتريپلكس‌هاي دست كاشت معادل 3%، تراكم گياهي برابر 18 بوته در هكتار، توليد 70 كيلوگرم در هكتار و بيوماس گياهي معادل 78 كيلوگرم در هكتار بود. در صورتي كه در روش پخش سيلاب جرياني، اين خصوصيات رويشي افزايش يافتند و به ترتيب به 15%، 70%، 564 بوته در هكتار، 533 كيلوگرم در هكتار و 1064 كيلوگرم در هكتار رسيدند. روش پخش سيلاب جرياني به علت افزايش منابع آب (سفره‌هاي آب زيرزميني)، اصلاح نفوذپذيري خاك، افزايش درجه باروري و حاصلخيزي خاك، افزايش ذخاير رطوبتي خاك و احياي مراتع روش مناسبي است. |
| كليد واژه: آبياري سيلابي، آبياري تشنگي، خاكهاي شور و قليا، پوشش، عملكرد، بيوماس، استقرار، تراكم، اصلاح و احيا، آتريپلكس |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
