پاسخ به:مقالات منابع طبیعی
پنج شنبه 8 تیر 1391 12:26 PM
| 5 : پژوهش و سازندگي بهار 1383; 17(1 (پي آيند 62) در منابع طبيعي):32-37. |
| تاثير شدت چرا و شيب بر هدر رفتن آب و خاك |
| رحمتي مراحم,عرب خدري محمود,جعفري اردكاني علي,خلخالي سيدعلي |
|
سطح مراتع ايران 90 ميليون هكتار و تعداد دام را 133 ميليون واحد دامي گزارش شده است. سازمانهاي مسئول و همچنين كارشناسان عقيده دارند كه در اثر چراي بي رويه، مراتع كشور سير قهقرائي دارند. تخريب مراتع، نتايج منفي متعددي دارد كه از آن جمله مي توان به هدر رفتن منابع آب و خاك و ايجاد سيل و رسوب گذاري اشاره كرد. براي بررسي اثر چراي بي رويه در شيب هاي مختلف بر توليد رواناب و فرسايش يك طرح تحقيقاتي در منطقه فيروزكوه كه از عرصه هاي مهم دامداري كشور است انجام گرفت. به اين منظور در قالب طرحهاي بلوكي تصادفي بر روي 3 شيب 10،20 و 30 درصد 18 كرت به ابعاد 10×2 متر احداث شد و دو تيمار چراي متعادل و چراي بيش از ظرفيت در سه تكرار به آنها اعمال گرديد. روانآب و تلفات خاك كرتها به مدت دو سال در 6 دوره اندازه گيري شد. بررسي نتايج نشان داد كه حداكثر تلفات خاك به تيمار چراي بيش از ظرفيت در شيب 30 درصد و حداقل نيز به تيمار متعادل در شيب 20 درصد مربوط است. نتايج تجزيه واريانس حاكي از معني دار بودن اثر شيب و مديريت چرا بر توليد رواناب و تلفات خاك در طولاني مدت مي باشد. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
