پاسخ به:مقالات منابع طبیعی
پنج شنبه 8 تیر 1391 11:59 AM
| 10 : پژوهش و سازندگي زمستان 1383; 17(4 (پي آيند 65) درمنابع طبيعي):76-83. |
| بررسي اثر شوري بر چند رقم محلي سنجد (Elaeagnus angustifolia) در استان اصفهان |
| دانشور حيدرعلي,كياني بهمن |
|
گونه سنجد (Elaeagnus angustifolia) از درختان مهمي است كه در پوشش گياهي عرصه هاي ايران نقش به سزايي دارد و اغلب بصورت خودرو در نقاط مختلف ديده مي شود. جهت بررسي مقاومت ارقام مختلف اين گونه به تنش شوري پنج رقم به نامهاي محلي شكري، عنابي، كالايي (از منطقه نجف آباد اصفهان) و نيز رقم هاي هوفي و شامي (از منطقه فلاورجان) جمع آوري و بصورت قلمه در خاك ماسه اي گلدان در آبان ماه كشت گرديد. سپس گلدانها در گلخانه قرار گرفتند. در مجموع از 4 سطح شوري ( EC برابر 2.56، 4.54، 6.89 و 9.47 ميلي موس بر سانتيمتر) استفاده گرديد. پس از سبزشدن قلمه ها براساس تعداد نهال موجود برنامه ريزي و نهالها در يك طرح بلوك هاي كامل تصادفي با دو فاكتور (شوري و رقم) مورد كشت قرار گرفتند. آماربرداريها (شامل تعداد شاخه فرعي و برگ و مجموع طول شاخه ها در طول آزمايش و وزن خشك ساقه، ريشه و برگ در پايان آزمايش) انجام شد و داده ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه طول شاخه ها در رقم عنابي بطور معني داري كمتر از ساير ارقام بوده اما تعداد آنها تحت تاثير شوري يا رقم قرار ندارد. وزن خشك ريشه، ساقه و برگ تحت تاثير شوري، رقم و اثر متقابل آنها قرار داشت. همچنين بيشترين تجمع عناصر سديم و كلسيم در رقم هاي هوفي و شامي ديده شده و با افزايش شوري مقدار آن زيادتر شد. عليرغم تمامي اين موارد زنده ماني نهالها قابل توجه بوده و پس از ريختن برگ، برگدهي مجدد ديده مي شود. بطور كلي سنجد گونه اي مقاوم به شوري ارزيابي مي شود و به نظر مي رسد ارقامي كه از مناطق خشك تر آمده اند مقاومتر هستند. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
