مقالات منابع طبیعی

اين تحقيق با هدف شناخت مناطق برداشت طوفان هاي غبار زا و چگونگي انتشار ذرات گرد و غبار با استفاده از پردازش تصاوير ماهواره اي در منطقه سيستان انجام پذيرفته است. طوفان هاي گرد و غبار در سطح وسيعي از اين منطقه گسترش دارند و قادرند ذرات گرد و غبار را تا مناطق دور دست انتقال دهند. لذا براي تشخيص آن ها تصاويري با پوشش زياد و قابليت تكرار مورد نياز است. سنجنده MODIS از ماهواره TERRA علاوه بر ويژگي هاي فوق، بازه وسيعي از انرژي تابشي را در محدوده هاي طيفي مريي و نامريي دريافت مي كند كه از اين نظر براي اهداف مورد نظر قابل استفاده مي باشد. به اين منظور از چهار تصوير سنجنده MODIS مربوط به سال 2001 ميلادي استفاده گرديد. علاوه بر اين از تصاوير لندست (ETM⁺)7 منطقه براي تهيه نقشه شاخص پوشش گياهي و از آمار باد ايستگاه هواشناسي زابل در روزهاي مورد بررسي نيز استفاده شد. اندازه گيري هاي انجام شده بر روي تصاوير نشان داد كه، جهت بادها در طوفان هاي منطقه سيستان، به طور عمده بين 339 تا 346 درجه مي باشد كه با جهت عمومي بادهاي فرساينده در ايستگاه هواشناسي زابل هماهنگي دارد. با تفسير چشمي تصاوير مشخص گرديد كه، اصلي ترين منطقه برداشت ذرات گرد و غبار بر روي درياچه هامون سابوري قرار دارد و مسير طوفان ها نيز به طور مجزا از دالان هاي موازي با گرد و غبار بسيار غليظ و دالان هاي ديگري با غلظت كمتر به سمت ايران، افغانستان و پاكستان ادامه مي يابد. نتايج حاصل از نقشه شاخص پوشش گياهي از روي تصاوير لندست 7 نيز مشخص كرد كه، مقادير بالاي اين شاخص (0.24) در حواشي شرقي درياچه هامون سابوري مربوط به وجود پوشش گياهي تقريبا انبوه مي باشد. مقايسه بين رفتار بازتابي نمونه ها در دالان هاي گرد و غبار با غلظت هاي كم و زياد نشان داد. رفتار بازتابي ذرات از محل برداشت تغييرات كمي با يكديگر دارند. اما پس از آن، دالان هاي گرد و غبار با غلظت كم و زياد تشكيل مي شوند.

 نسخه قابل چاپ