مقالات منابع طبیعی

دو گونه مرتعي کهور و آکاسياي چتري (گبر) از خانواده ميموزاسه، پوشش عمده درخت و درختچه هاي سواحل خليج فارس و درياي عمان را تشکيل ميدهند. اين دو گونه گياهي ساليانه مقادير زيادي سرشاخه (برگ و ساقه هاي جوان) و ميوه (نيام) توليد ميکنند که غني از پروتئين و مواد معدني هستند و بوسيله دام ها از جمله بز، شتر، گاو و حيات وحش مصرف مي شوند. اين مطالعه سه منطقه را که پوشش عمده کهور و آکاسياي چتري (گبر) استان هرمزگان را تشکيل ميدهند در برگرفت که در آن از دو بخش گياه سرشاخه يکساله و نيام تعداد 240 نمونه جمع آوري شد و پس از مخلوط نمودن و کدبندي تعداد 60 نمونه (5 نمونه از هر بخش گياه در هر منطقه) تهيه و مورد تجزيه شيميايي قرار گرفت. ميانگين تجزيه شيميايي اندام هاي مورد آزمايش نشان داد که ميزان پروتئين خام، چربي خام، الياف خام، خاکستر، کلسيم، فسفر به ترتيب در سرشاخه کهور 10.16، 1.6، 23.5، 9.8، 2.5، 0.07 درصد، در نيام کهور 15.12، 1.13، 16.6، 5.18، 0.69، 0.12 درصد در سرشاخه يکساله آکاسياي چتري (گبر) 16.6، 2.4، 18.3، 6.8، 0.72، 0.19 درصد و در نيام آکاسياي چتري (گبر) 21.6، 0.73، 21.1، 7.9، 0.92 و 0.21 درصد مي باشد. مواد خوراکي ياد شده بر روي 8 راس بز نر اخته شده مورد تغذيه قرار گرفت و ضرايب قابليت هضم ماده خشک، پروتئين خام، الياف خام و عصاره عاري از ازت به ترتيب در سرشاخه يکساله کهور 54.74، 40.52، 51.57، 69.52 درصد و در نيام کهور 60.98، 48.1، 51.3، 71.1 درصد و سرشاخه آکاسياي چتري (گبر) 58.71، 50.70، 37.91، 78.17 درصد و در نيام آکاسياي چتري (گبر) 64.56، 47، 54.29 و 80.85 درصد اندازه گيري شد.

 نسخه قابل چاپ