پاسخ به:مقالات منابع طبیعی
پنج شنبه 8 تیر 1391 11:27 AM
| 11 : پژوهش و سازندگي زمستان 1385; 19(3(پي آيند 73) در منابع طبيعي):90-95. |
| مقايسه ارزش غذايي 11 گونه مرتعي شرق استان گلستان |
| حشمتي غلامعلي*,باغاني معصومه,بذرافشان ام البنين |
| * دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان |
|
ميزان ارزش غذايي و كيفيت گونه هاي مرتعي در مكانها و زمانهاي مختلف، متفاوت است. در اين تحقيق سعي شده كه 9 پارامتر مهم ارزش غذايي (ماده خشك، پروتئين خام، الياف خام، چربي خام، خاكستر، انرژي خام، انرژي قابل متابوليزم، كل انرژي قابل هضم و سلولز، هميسلولز و ليگنين) در سه مرحله رويشي (قبل از گلدهي، گلدهي و بذردهي) بر روي 5 گونه لگومينوز شبدر قرمز (Trifolium pratens)، شبدر سفيد (Trifolium repens)، يونجه گل زرد (Melilotus officinalis)، يونجه معمولي (Medicago sativa) و اسپرس معمولي (Onobrychis sativa) و همچنين 6 گونه مهم گراس علف باغ (Dactylis glomerata)، جو پيازدار (Hordeum bolbusum)، چمن پيازدار (Poa bolbosa)، جو بنفش (Hordeum violaceum)، دم روباه پا بلند (Alopecurus arundinaceus poir) و دم روباه پايه کوتاه (Alopecurus textiles Boiss) مورد مقايسه قرار گيرد. با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون دانكن ميانگين ها با يكديگر مقايسه شدند. بررسي نتايج اين تحقيق نشان ميدهد كه ميزان پروتئين خام، انرژي قابل متابوليزم و كل انرژي قابل هضم گونه هاي مورد مطالعه، با پيشرفت مرحله فنولوژيكي كاهش و ميزان الياف خام و سلولز، هميسلولز و ليگنين(NDF) افزايش مييابد. در بين گونه هاي مورد مطالعه شبدر سفيد بالاترين درصد پروتئين خام و علف باغ كمترين درصد را به خود اختصاص داده است. به طور كلي بالاترين ارزش غذايي مربوط به شبدر سفيد و پايين ترين ارزش غذايي مربوط به علف باغ است. |
| كليد واژه: ارزش غذايي، كيفيت علوفه، گياهان مرتعي، تركيب شيميايي، شرق استان گلستان |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
