مقالات منابع طبیعی

به منظور برآورد ضريب استهلاک نور و بررسي کارايي مصرف نور گياه Kochia scoparia (جارو) در واکنش به تنش شوري، مطالعه اي در شهرستان بيرجند با استفاده از سه سطح شوري آب آبياري به ترتيب معادل 1.5، 8.6 و 28.2 دسي زيمنس بر متر و در سه تکرار انجام شد. در طول فصل رشد اندازه گيري هاي متعددي براي محاسبه کسر نور عبور يافته از تاج پوشش و نيز شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک گياه انجام شد. ضريب خاموشي نور با تصحيح کسر جذب نور گياه براي کل طول روز محاسبه شد و سپس با استفاده از تجمع ماده خشک، ميزان کارايي مصرف نور گياه در هر سطح شوري بدست آمد. نتايج نشان داد که ضريب خاموشي نور گياه جارو معادل 0.75 براي کل طول روز بود. با افزايش شاخص سطح برگ، ميزان جذب نور افزايش يافت و در شاخص سطح برگي معادل 4 تا 5، 95 درصد تشعشع توسط گياه جذب شد. بيشترين ميزان ماده خشک و شاخص سطح برگ در سطح شوري 8.6 دسي زيمنس بر متر به دست آمد. به طور کلي افزايش شوري باعث تاخير در نمو اول فصل گياهان شد و در انتهاي فصل پيري گياه را تسريع نمود. اين امر سبب شد که در شوري 28.2 دسي زيمنس بر متر، درصد تاج پوشش با تاخير به حداکثر کسر جذب نور دست يابد. افزايش کم از 1.5 به 8.6 دسي زيمنس بر متر، موجب اندکي افزايش در کارايي مصرف نور از 2.4 به 2.5 گرم بر مگاژول تشعشع فعال فتوسنتزي دريافتي شد که با افزايش شوري مجددا کاهش پيدا کرد، هر چند تفاوت معني داري بين سطوح مختلف شوري از نظر کارايي مصرف نور مشاهده نشد. بنابراين به نظر مي رسد که در شوري 8.6 دسي زيمنس بر متر، تاج پوشش گياه جارو تشعشع دريافتي را با کارايي بيشترين به ماده خشک تبديل مي کند.

 نسخه قابل چاپ