مقالات منابع طبیعی

بررسي برخي از خصوصيات اکولوژيکي چمن آرارات (Poa araratica) با هدف دستيابي به اطلاعات کاربردي و نهايتا استفاده از آن در برنامه هاي اصلاح و توسعه مراتع انجام گرفت، روش بررسي بدين طريق بود که ابتدا به کمک نقشه پوشش گياهي و بازديد از مراتع استان اقدام به تهيه نقشه رويشگاه اين گونه گرديد، سپس در هر منطقه بر اساس وسعت و شرايط پوشش گياهي جمعا تعداد 12 سايت به منظور نمونه برداري و اندازه گيري انتخاب شد، در هر يک از سايت ها با روش سيستماتيک تصادفي با استفاده از ترانسکت و پلات گذاري در امتداد آن، فاکتورهاي مربوط به پوشش تاجي، درصد فراواني، فنولوژي، تعداد بذر، زادآوري، سيستم ريشه، ترکيب شيميايي و ارزش رجحاني، مطالعه گرديده است، رويشگاه اصلي چمن آرارات (Poa araratica) مناطق کوهستاني و مرتفع است که در استان اردبيل نيز در ارتفاع بالاي 1600 تا 2800 متري از سطح دريا آزاد در دامنه هاي سبلان و ارتفاعات طالش (باغرو) در جهات جغرافيايي متفاوت به شرط تامين رطوبت حضور گسترده پيدا مي کند، ميانگين درصد پوشش تاجي نسبي اين گونه در ترکيب پوشش گياهي بين 4 تا 12 درصد متغير است، حد مطلوب Ec خاک 1< دسي زيمنس بر متر و pH خاک 7< نسبتا اسيدي مي باشد، بذر زيادي توليد مي کند و به طور متوسط در هر کيلوگرم 3.52 ميليون عدد بذر وجود دارد، درصد قوه ناميه بذر اين گونه بين ?? تا ?? متغير است. از نظر فنولوژي، شروع رويش معمولا بسته به شرايط منطقه متغير است، اين مرحله عموما در مراتع ييلاقي (ارتفاع 2000 متر) از اواسط فروردين شروع نموده و تا اواسط خرداد به رشد علفي خود ادامه مي دهد، اواسط خرداد تا اواسط تير زمان شکل گيري و رسيدن بذر و از اواسط مرداد تا اوايل شهريور ماه زمان ريزش مي باشد، بر اساس آزمايش انجام شده نسبت به گونه هاي مانند Festuca ovina, Bromus tomentellus, Dactylis glomerata, Poa bulbosa ارزش رجحاني بيشتر و از گونه هاي Astragalus effusus, Trifolium repens از ارزش رجحاني کمتري برخوردار است. اين گونه با داشتن مزايايي چون قدرت سازگاري با منطقه، زادآوري زياد، دايمي بودن، مقاومت در برابر لگد کوبي، مقاومت در برابر سرما و يخبندان و خشکي مي توان در کشت مخلوط در مرتع کاري مورد استفاده قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ