پاسخ به:مقالات منابع طبیعی
پنج شنبه 8 تیر 1391 10:34 AM
| 19 : پژوهش و سازندگي زمستان 1387; 21(4 (پي آيند 81) در منابع طبيعي):162-169. |
| بررسي معيارهاي آب و خاک در بيابان زايي منطقه عين خوش دهلران (دشت ابوغوير) |
| زهتابيان غلامرضا*,احمدي حسن,آزادنيا فرزاد |
| * دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه تهران |
|
در حال حاضر بيابان زايي به عنوان يک معضل، گريبان گير بسياري از کشورهاي جهان از جمله کشورهاي در حال توسعه مي باشد و مشتمل بر فرآيندهاي است که هم زاييده عوامل طبيعي بوده و هم به عملکرد نادرست انسان بر مي گردد. هدف از اين تحقيق بررسي معيارهاي آب و خاک بر اساس متدولوژي مدالوس (MEDALUS) در وضعيت بيابان زايي منطقه عين خوش و در نهايت ارايه نقشه بيابان زايي در منطقه مي باشد. براي دسترسي به شاخص هاي موردنياز در اين تحقيق از شاخص هاي ارايه شده توسط احمدي و همکاران (1384) و همچنين تعدادي از شاخص هاي تعديل شده مدل(ICD) استفاده شد که در نهايت هشت شاخص براي معيار آب و هشت شاخص براي معيار خاک منظور گرديد. نتايج نشان مي دهدکه بيابان زايي در منطقه شديد بوده و در حال گسترش است، معيار آب با ميانگين ارزش عددي 517/1 در كلاس شديد و معيار خاک با متوسط وزني 381/1 در كلاس متوسط طبقه بندي مي گردد. در اين رابطه شاخص هاي درصد موادآلي، بافت خاک و جنس سازنداز معيار خاک به ترتيب با ارزش عددي 87/1، 83/1 و 80/1 و سه شاخص خشکي، هدايت الکتريکي آب هاي زيرزميني و افت آب هاي زيرزميني از معيار تخريب منابع آب به ترتيب با ارزش عددي 0/2، 78/1 و 670/1 بيشترين تاثير را دارند. بر اساس متوسط وزني ارزش كمي شدت بيابان زايي (وضعيت فعلي بيابان زايي) براي كل منطقه بر اساس هر دو معيار مورد بررسي DS=1.385 تعيين گرديده است كه كلاس شدت بيابان زايي براي كل منطقه بحراني نوع (الف) برآورد مي گردد. |
| كليد واژه: بيابان زايي، مدل مدالوس، معيار، شاخص، آب، خاک |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
