مقالات منابع طبیعی

به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف نيتروژن و تراکم بر ميزان توليد گل، مواد موثره و كارايي مصرف نور در گياه دارويي هميشه بهار آزمايشي طي دو سال (1384 و 1385) به صورت طرح کرت هاي خرد شده در قالب بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در مشهد اجرا گرديد. سطوح تيمار كود نيتروژن (فاكتور اصلي) شامل صفر، 50 ، 100 و 150 کيلوگرم نيتروژن در هکتار و سطوح تيمار تراکم (فاكتور فرعي) شامل20، 40، 60 و 80 بوته در متر مربع و صفات مورد بررسي شامل عمل كرد وزن خشك گل، ميزان عصاره و اسانس موجود در گل، و در نهايت ميزان كارايي استفاده از نور بود. نتايج حاصل از تجزيه مركب داده هاي دو سال آزمايش نشان داد كه تيمارهاي نيتروژن و تراكم، بر صفات مورد بررسي تاثير آماري معني داري داشتند. بيشترين ميزان توليد گل خشك در تيمار 150 كيلوگرم در هكتار نيتروژن به ميزان 102 گرم در متر مربع بدست آمد. كاهش ميزان نيتروژن به100 كيلوگرم در هكتار، باعث 93/ 16 درصد كاهش عملكرد گل خشك شده و مقدار آن به 85 گرم در متر مربع رسيد. با توجه به تاثير تيمارهاي تراكم و نيتروژن، روي عمل كرد گل خشك، ميزان نهايي توليد عصاره و اسانس در واحد سطح نيزدر سطوح مختلف تراكم و نيتروژن متفاوت بود. بيشترين مقدار توليد عصاره و اسانس در واحد سطح مربوط به تيمارهاي150 کيلوگرم در هکتار نيتروژن و تراکم 80 بوته در هکتار بود. اثر تيمارهاي نيتروژن و تراكم نيز روي كارايي مصرف نور معني دار بود. در تيمار عدم مصرف کود نيتروژن، هر چه ميزان تراکم افزايش پيدا نمود، کارايي مصرف نور نيز زياد شد و از 10/1 گرم بر مگاژول در تراکم 20 بوته در متر مربع به 26/1 گرم بر مگاژول در تراکم 80 بوته در متر مربع رسيد.. در اين سطح از تيمار نيتروژن نيز با افزايش تراکم، ميزان کارايي استفاده از نور نيز افزايش پيدا نمود و از 41/1 گرم بر مگاژول در تراکم 20 بوته در متر مربع به 44/1 گرم بر مگاژول در تراکم 80 بوته در متر مربع رسيد.

 نسخه قابل چاپ