بانک مقالات بینایی

پيشينه و هدف: تشخيص و درمان به هنگام زخم قرنيه يكي از فوريت‏هاي مهم در چشم‏پزشكي است. اين مطالعه به منظور مقايسه ميزان مقاومت باكتري‏هاي جداشده از چشم‏هاي مبتلا به زخم عفوني قرنيه نسبت به آنتي‏بيوتيك‏هاي مطرح در درمان اين بيماري، در محيط آزمايشگاهي انجام شد.
مواد و روش‏ها: تحقيق حاضر بر روي 100 چشم مبتلا به زخم عفوني قرنيه انجام شد. پس از تشخيص احتمالي زخم عفوني قرنيه و گرفتن نمونه از ناحيه فعال زخم، ضمن تهيه اسمير مستقيم، نمونه‏ها به محيط‏هاي كشت منتقل و در دماي مناسب انكوبه ‏شدند. در موارد كشت مثبت باكتري، نوع آن تعيين و آزمايش آنتي‏بيوگرام نسبت به پنج داروي سيپروفلوكساسين، افلوكساسين، آميكاسين، جنتامايسين و سفازولين انجام شد. نمونه‏ها در موارد كشت‏منفي از نظر باكتري، در محيط‏هاي كشت از نظر رشد قارچ انكوبه ‏شدند. ويؤگي‏هاي فردي بيماران، فراواني استفاده از آنتي‏بيوتيك موضعي و مدت بين شروع علايم تا مراجعه، در كل بيماران بررسي شدند. عوامل زمينه‏اي ابتلا به زخم قرنيه و ويؤگي‏هاي باليني زخم در موارد باكتريايي ثابت‏شده نيز بررسي شدند. نتايج به دست آمده با آزمون فيشر و آزمون مربع كاي ارزيابي شدند.
يافته‏ها: بيماران شامل 57 درصد مرد و 43 درصد زن بودند. در 56 درصد موارد، كشت مثبت شد كه شامل 40 درصد باكتري و 16 درصد قارچ بود. ميانگين فاصله شروع علايم تا مراجعه، 4/10 روز (30-1 روز) بود و 83 درصد بيماران قبل از مراجعه، از قطره‏هاي مختلف آنتي‏بيوتيك استفاده كرده بودند. باكتري‏هاي جداشده در 95 درصد به افلوكساسين، 5/92 درصد به سيپروفلوكساسين، 5/92 درصد به آميكاسين، 65 درصد به جنتامايسين، 5/62 درصد به سفازولين و 85 درصد به حداقل يكي از دو داروي جنتامايسين و سفازولين حساس بودند. از باكتري‏هاي جداشده، 45 درصد استافيلوكوك كواگولازمنفي و 25 درصد پسودوموناس بودند كه 40 درصد از پسودوموناس‏ها نسبت به هر دو داروي جنتامايسين و سفازولين مقاوم و 100 درصد آن‏ها نسبت به هر يك از سه داروي ديگر حساس بودند. در استفاده توام از جنتامايسين و سفازولين، با فرض اين كه حساسيت باكتري به حداقل يكي از آن‏ها كافي باشد؛ مقايسه حساسيت كل باكتري‏ها به اين تركيب با هر يك از سه داروي سيپروفلوكساسين، افلوكساسين و آميكاسين به تنهايي، اختلاف آماري معني‏داري نداشت در حالي كه اين مقايسه در مورد پسودوموناس‏ها، اختلاف آماري معني‏داري داشت.
نتيجه‏گيري: داروهاي سيپروفلوكساسين، افلوكساسين و آميكاسين در محيط آزمايشگاهي، با درصد بالا بر روي انواع باكتري‏هاي عامل زخم قرنيه موثرند. دو داروي جنتامايسين و سفازولين به دليل فراواني بالاي مقاومت ميكروبي، هيچ‏كدام به تنهايي به عنوان درمان تجربي (empirical) زخم باكتريايي قرنيه مناسب نمي‏باشند اما تجويز توام آن‏ها به جز در مورد پسودوموناس، هم‏چنان بر طيف وسيعي از باكتري‏هاي عامل زخم قرنيه موثر است.

 نسخه قابل چاپ