بانک مقالات بینایی

 پيشينه و هدف: با توجه به اهميت پيش‏بيني ديد نهايي در بيماران كانديد عمل آب‏مرواريد به عنوان يكي از شايـــــع‏تـــــرين اعمــــــال چشم‏پزشكــــي، تحقيـــــق حاضر به منظور مقايسه بين روش Potential Acuity Pinhole (PAP) و روش تغيــيــــريــافته IIIuminated Near Card (INC) در 100 بيمار كانديد جراحي آب‏مرواريد در سال 80-1379 انجام شد.

مواد و روش‏ها: تحقيق به روش متقاطع (cross over) بر روي 100 بيمار داراي معيارهاي مطالعه، انجام شد. پيش از جراحي،  اطلاعات مربوط به سن، جنس، نوع آب‏مرواريد، فشار چشم، بهترين ديد اصلاح‏شده دور قبل از عمل، نوع جراحي آب‏مرواريد و فوندوسكوپي در برگه‏هاي اطلاعاتي وارد شدند. بيماران براساس بهترين ديد اصلاح‏شده دور قبل از عمل به سه دسته تقسيم شدند: 1- BCVA برابــــر يــــا بيش از 50/20، 2- BCVA بين 60/20 تا 200/20 و 3- BCVA كم‏تر از 200/20. پس از اتساع مردمك به وسيله قطره سيكلوؤيل، پتانسيل حدت بينايي، يك بار به وسيله PAP و يك بار به وسيله INC به طور جداگانه براي هر بيمار اندازهگيري ‏شد. هشت هفته بعد از عمل جراحي، بهترين ديد اصلاح‏شده دور بيمار با ديد تخمين زده شده در هر روش، مقايسه و در برگه اطلاعاتي مربوط به هر بيمار ثبت ‏شد. اختلاف دو خط يا كم‏تر به عنوان موارد پيشگويي صحيح و بيش از دو خط، پيش‏بيني غلط قلمداد شد. نتايج به وسيله آزمون‏هاي آماري مربع كاي و تحليل رگرسيون ارايه شدند.

يافته‏ها: عمـــل جراحي در 100 بيمار در سنين 65±25 سال و دامنه 90-30 سال، شامل 59 زن و 41 مــــرد انجـــــام شد. پيشگويي صحيح در گروه‏هــــاي 1، 2 و 3، براي آزمون PAP به ترتيب 75 درصد، 91.7 درصد و 81.9 درصد (p<0.0001) و بــــراي آزمــــون INC به تــــرتيــــــب 75 درصد، 87.5 درصد و 80.6 درصد (p<0.0001) بود. ميزان همراهي ديد دور بعد از عمل (r) با ديد تخميني توسط PAP، 0.71 و توسط INC، 0.51 بود (تحليل رگرسيون، (p<0.0001.

نتيجه گيري: ميزان پيش‏بيني ديد دو روش PAP و INC تقريبا برابر بوده و اين پيشگويي صرف‏نظر از ميزان بينايي اوليه، قدرت لازم را براي پيش‏بيني ديد داشته است.

 نسخه قابل چاپ