پاسخ به:بانک مقالات بینایی
پنج شنبه 8 تیر 1391 9:03 AM
2 : بينا پاييز 1381; 8(1 (پي در پي 29)):16-21. |
نتايج پيوند قرنيه نفوذي و لايه اي در قوز قرنيه پيشرفته و شديد در بيمارستان حضرت رسول طي سال هاي 78-1370 |
جوشقاني محمود,فروتن عليرضا,اسماعيلي محمدكريم |
پيشينه و هدف: با توجه به شرايط متفاوت عمل و گزارشهاي مختلف از تاثير روشهاي پيوند قرنيه بر پيشآگهي عمل قوز قرنيه و به منظور تعيين نتايج بينايي و عوارض طولانيمدت جراحي پيوند نفوذي (PK) و لايهاي قرنيه (DLK) در قوز قرنيه پيشرفته و شديد، اين تحقيق بر روي مراجعان به بيمارستان حضرت رسول طي سالهاي 78-1370 انجام پذيرفت. مواد و روشها: تحقيق به روش مطالعه دادههاي موجود انجام شد. پرونده بيماراني كه به علت قوز قرنيه پيشرفته يا شديد، تحت عمل پيوند قرنيه نفوذي يا لايهاي قرار گرفته بودند، مورد بررسي قرار گرفت. دادههاي مربوط به ديد اصلاحنشده (UCVA)، بهترين ديد اصلاحشده (BCVA)، كراتومتري و رفركشن بعد از عمل، از پروندهها استخراج و با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي، مقايسه شدند. يافتهها: طي مدت مورد بررسي، 35 چشم تحت PK (19 مرد و 13 زن) و 13 چشم تحت DLK (7 مرد و 6 زن) قرار گرفتند. انتخاب بيماران براي عمل DLK در كساني كه اسكار عمقي قرنيه نداشتند به صورت اتفاقي بوده كه در صورت باز شدن غشاي دسمه تبديل به PK شده بودند. سن بيماران در گروه PK، 26±7 سال و در گروه DLK، 24±8 سال بود. اندازه قرنيهگيرنده در هر دو گروه، 7.5±0.25 mm و دهنده، 7.75±0.25 mm بود (NS). طول مدت پىگيري در گروه PK، 31±17.6 ماه و در گروه DLK، 25±16 ماه بود. در آخرين پيگيري، ديد اصلاحنشده در گروه PK، 4.10±3.10 و در گروه DLK، 4.10±1.10؛ بهترين ديد اصلاحشده در گروه PK، 8.10±3.10 و در گروه DLK، 7.10±1.10؛ ميزان معادل كروي در گروه PK، -2.6±2.8 ديوپتر و در DLK، 2.8±1.6 ديوپتر و ميزان آستيگماتيسم در گروه PK، -3.83±2.7 ديوپتر و در گروه DLK، -4±1.5 ديوپتر بود كه اين يافتهها در دو گروه مشابه بود و اختلاف آماري معنيداري نداشت. در گروه PK در 40 روز اول، 4 مورد باز شدن زخم وجود داشت كه با قطره تتراكاتين ترميم شده بود. رد آندوتليالي پيوند در يك مورد، 23 ماه بعد از PK وجود داشت كه تحت درمان دارويي قرار گرفت. در گروه DLK در يك مورد، هنگام عمل، سوراخ كوچكي در دسمه پيدا شد كه با تزريق گاز SF6 در اتاق قدامي كنترل شد و در 4 مورد هم كدورت محيطي در ناحيه interface پيوند وجود داشت كه كاهش بينايي ايجاد نكرده بود. در گره PK، پنج چشم و در گروه DLK، دو چشم پس از عمل به علت آستيگماتيسم بيش از 5 ديوپتر، تحت جراحي رفركتيو قرار گرفتند كه هيچكدام اختلاف معنيداري نداشتهاند. نتيجهگيري و پيشنهادها: به نظر ميرسد كه نتيجه بينايي و عيب انكساري بيماران در دو گروه PK و DLK مشابه باشد ولي عارضه رد پيوند در گروه PK مطرح است و پىگيري بيماران DLK نيز به مراتب آسانتر از بيماران PK ميباشد. انجام يك تحقيق تجربي شاهددار توصيه ميگردد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |