بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين نتايج كالبد شناختي و بينايي و عوارض بعد از عمل جراحي خارج نمودن اجسام بيگانه داخل چشمي غيرفلزي و فلزي غيرمغناطيسي در بيماران مراجعه كننده به بيماران لبافي نژاد تهران طي سالهاي 81-1366.
روش پژوهش: اين بررسي به روش توصيفي بر روي اطلاعات موجود در پرونده هاي بيماراني كه به دليل داشتن جسم بيگانه داخل چشمي از نوع غيرفلزي و فلزي غيرمغناطيسي تحت عمل جراحي ويتركتومي عميق و خارج كردن جسم بيگانه قرار گرفته بودند، انجام شد. جنس جسم بيگانه، عوارض اختصاصي مربوط به جنس جسم بيگانه، ديد بيماران، محل پارگي و محل جسم بيگانه مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: طي مدت مورد بررسي، 32 چشم از 28 بيمار تحت عمل جراحي قرار گرفته بودند. متوسط زمان پيگيري 7.5 ماه بود. در 22 چشم (68.75 درصد) جسم بيگانه غيرفلزي بود كه شامل سنگ در 9 چشم (40.9 درصد)، شيشه در 7 چشم (31.8 درصد)، چوب در 2 چشم (9.1 درصد) و نامشخص در 4 چشم (18.2 درصد) بودند. در 10 چشم (31.25 درصد) نيز جسم بيگانه فلزي غيرمغناطيسي بود كه شامل مس در 7 چشم (70 درصد)، آلومينيوم در يك چشم (10 درصد) و سرب در 2 چشم (20 درصد) بودند. علايم شالكوزيس چشمي در 85.7 درصد موارد جسم بيگانه مسي وجود داشت. يد نهايي 20.40 يا بهتر در 31.3 و ديد 200.5 تا 20.50 در 31.1درصد چشمها به دست آمد. بعد از عمل در 21.7 درصد موارد، پارگي شبكيه در خلف محل اسكلروتومي به وجود آمد. ارتباط آماري بين ديد نهايي 20.200 يا بهتر با نوع و محل جسم بيگانه غيرفلزي و فلزي غيرمغناطيسي مشاهده نشد.
نتيجه گيري: به رغم محدود بودن روشهاي خارج نمودن اجسام بيگانه داخل چشمي غيرفلزي و فلزي غيرمغناطيسي با انجام ويتركتومي دقيق و تلاش براي كاهش عوارض حين عمل، نتايج بينايي و كالبدشناختي مطلوب مي باشد.

 نسخه قابل چاپ