بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين ميزان تاخير تطابق و ارزيابي علايم و نشانه هاي همراه آن در گروهي از دختران دانشجو در محدوده سني 20 تا 25 ساله دانشکده پزشکي زاهدان در سال 1379.

روش پژوهش: تعداد 300 دختر 20 تا 25 ساله وارد مطالعه شدند و بعد ازکنار گذاشتن افراد داراي عيوب تطابقي (طي سه مرحله آزمايش شامل بررسي دامنه تطابق، سهولت تطابق و تطابق نسبي) و افراد دچار بيماري هاي سيستميک و چشمي دخيل در پاسخ تطابقي، افراد واجد شرايط از نظر تاخير تطابق و علايم و نشانه هاي چشمي شامل خستگي چشم، سوزش چشم و اشک ريزش مورد بررسي قرار گرفتند.

يافته ها: در مجموع 216 نفر واجد شرايط بودند که 28 نفر (13درصد) تاخير تطابق برابر صفر، 42 نفر (4/19 درصد) تاخير تطابق 25/0+، 40 نفر (5/18 درصد) تاخير تطابق 5/0+، 39 نفر (1/18 درصد) تاخير تطابق 75/0+، 51 نفر (6/23 درصد) تاخير تطابق 1+، 4 نفر (9/1 درصد) تاخير تطابق 25/1+، 10 نفر (6/4 درصد) تاخير تطابق 5/1+ و 2 نفر (9/0 درصد) تاخير تطابق 75/1+ داشتند. در 149 نفر (69 درصد) که تاخير تطابق در حد طبيعي (صفر تا 75/0+) داشتند، هيچ شکايتي وجود نداشت. از 15نفري که تاخير تطابق 1+ داشتند، 6 نفر (8/11 درصد معادل 8/2 درصد از کل) از خستگي چشم و 4 نفر (8/7 درصد معادل 9/1 درصد از کل) از سوزش خستگي چشم شکايت داشتند. از 16 نفري که تاخير تطابق بيش تر از 1+ داشتند، 5 نفر (3/13 درصد معادل 3/2 درصد از کل) از سوزش يا خستگي چشم شکايت داشتند. در کل 15 نفر (4/22 درصد از افراد داراي تاخير تطابق بالاي 1+ و 9/6 درصد از کل) از مشکلات چشمي شکايت داشتند که 9 نفرشان (60 درصد معادل 2/4 درصد از کل) از مشکلات چشمي شکايت داشتتند که 9 نفرشان (60درصد معادل 2/4 درصد از کل) از خستگي و سوزش توام شاکي بودند.

نتيجه گيري: گرچه هر بيمار دچار تطابق بيش از 0.75+ که در محدوده غيرطبيعي است، علامت ندارد ولي گروهي از آن ها شکاياتي دارند که ممکن است ناشي از تاخير تطابق باشد. بنابراين ارزيابي تاخير تطابق در افراد داراي شکايات خستگي و سوزش چشم اهميت دارد.