بانک مقالات بینایی

هدف:تعيين ويژگي هاي اپيد ميولوژيک و سبب شناختي و انواع روش هاي درماني ونتايج آن ها در مبتلايان به فلج ماهيچه هاي خارج چشمي که طي سال هاي 80-1379به مرکز پزشکي شهيد دکتر لبافي نژاد مراجعه نمودند.

روش پژوهش: دريک مطالعه توصيفي وطي مراجعه مستمر، بيماران مبتلا به فلج ماهيچه هاي عضلات خارج چشمي مرتبط با فلج اعصاب سوم، چهارم و ششم مغزي با آزمون forced duction منفي، وارد مطالعه شدند. سن، جنس، طول مدت ابتلا، سابقه بيماريهاي قبلي، قدرت ماهيچه فلج شده، شدت انحراف چشم و سر و هم چنين علت فلج ها بررسي شدند. سپس روش هاي درماني مختلف به کاررفته ونتايج آن ها مورد بررسي قرار گرفتند.

يافته ها: طي مدت مورد بررسي، 119بيمار واجد شرايط شامل 75 مرد (63درصد) و 44 زن (37 درصد) در سنين 22±58/30 سال وارد مطالعه شدند. سن بيماران، حداقل 9 ماه و حداکثر 83 سال بود. درگيري در 111بيمار (3/93درصد) يک طرفه و در 8 بيمار (7/6درصد) دو طرفه بود. در 103 بيمار (5/86 درصد)، يک عصب منفرد درگير بود که شامل فلج زوج ششم در40نفر (6/33درصد)، فلج زوج چهارم در 39نفر (7/32درصد) و فلج زوج سوم در 24نفر (2/20درصد) بود. علت فلج ماهيچه هاي خارج چشمي در 32نفر (9/26درصد) مادرزادي، در 30نفر (2/25درصد) عروقي و در 27نفر (7/22درصد) ضربه اي بود. ميانگين سن مراجعه بيماران در موارد مادرزادي 8/13سال، در موارد ضربه اي 4/27 سال و در موارد عروقي 4/56 سال بود. بيش از 60 درصد بيماران مبتلا به فلج زوج چهارم، تحت عمل جراحي قرار گرفتند که موفق ترين روش، مايکتومي ماهيچه مايل تحتاني (با 76درصد نتيجه عالي) بود. نيمي از مبتلا يان به فلج زوج ششم يا سوم تحت عمل جراحي قرار گرفتند که شايع ترين روش، تقوت ماهيچه مبتلا و تضعيف ماهيچه مقابل بود.

نتيجه گيري: شايع ترين عصب فلج در مراجعه کنندگان به بيمارستان لبافي نژاد، عصب ششم بود. ضايعات مادرزادي، بيش تر در فلج زوج چهارم ضايعات عروقي و ضربه اي بيش تر در فلج زوج ششم ديده شدند.

 نسخه قابل چاپ