بانک مقالات بینایی

هدف: مقايسه فشار داخل چشمي افراد سالم روزه دار در ماه رمضان با يک ماه بعد از آن در سال 1383.

روش پژوهش: مطالعه به صورت توصيفي در رمضان سال 1383 بر روي مردان داوطلب شاغل در بيمارستان لبافي نژاد با سن کم تراز 40 سال که روزه دار بودند و سابقه هيچ گونه بيماري سيستميک يا چشمي نداشتند؛ انجام شد. وزن افراد و فشار داخل چشمي آنها در هفته دوم و چهارم رمضان و يک ماه بعد از پايان رمضان اندازه گيري شد. فشار چشم در ساعت هاي مختلف روز اندازه گيري مي شد.

يافته ها: تعداد 28 چشم از 14 مرد سالم با ميانگين سني 4.4± 31.9 سال بررسي شدند. ميانگين وزن افراد در هفته چهارم نسبت به هفته دوم رمضان، يک کيلوگرم کاهش (P=0.05) و در يک ماه بعد از رمضان نسبت به هفته چهارم رمضان 1.5 کيلوگرم افزايش (P=0.008) داشت. فشار چشم ها در ساعت 9 و 13 در هفته چهارم نسبت به هفته دوم رمضان، به ترتيب 1.1 و 1.5 ميلي متر جيوه کاهش و در يک ماه بعد از رمضان نسبت به هفته چهارم رمضان، به ترتيب 1.4 و 2.1 ميلي متر جيوه افزايش يافت که اين تغييرات، به لحاظ آماري معني دار بودند. فشار چشم ها در ساعت 17 نيز در يک ماه بعد از رمضان نسبت به هفته دوم و چهارم رمضان، به ترتيب 1.6 و 1.8 ميلي متر جيوه افزايش يافت. فشار چشم ها بين ساعت 17 تا 19 (قبل تا بعد از افطار) در هفته دوم و چهارم رمضان، به ترتيب 0.5 و 0.6 ميلي متر جيوه کاهش يافت.

نيتجه گيري: تغييرات فشار چشم در روزه داري، در افراد سالم چندان قابل توجه نمي باشد. بررسي تغييرات فشار چشم در روزه داري، در افراد مبتلا به گلوکوم توصيه مي شود.

 نسخه قابل چاپ