بانک مقالات بینایی

هدف: مقايسه بي خطر بودن، کارآمدي و نتايج بينايي ليزيک در درمان نزديک بيني بين چشم هاي داراي سابقه جراحي با کلينگ صلبيه و چشم ديگر همان بيماران بدون سابقه با کلينگ صلبيه.

روش پژوهش: در يک کارآزمايي باليني، 14 چشم از 7 بيمار داري خطاي انکساري نزديک بيني که قبلا تحت جراحي با کلينگ صلبيه به علت جداشدگي شبکيه در يک چشم قرار گرفته بودند؛ براساس استانداردهاي موجود، در هر دو چشم تحت عمل ليزيک قرار گرفتند. ديد مرکزي بدون اصلاح (UCVA)، بهترين ديد اصلاح شده (UCVA) ، رفرکشن ، توپوگرافي و پاکي متري با اورب اسکن (orbscan) در 1، 3، 6 و 12 ماه پس از ليزيک بررسي شدند.

يافته ها: در همه بيماران بدون هيچ عارضه اي انجام شد. هيچ کدام از بيماران در طول پي گيري يک ساله، دچار تغييرات قابل توجه شبکيه و زجاجيه يا جداشدگي شبکيه نشدند. BCVA هيچ کدام از بيماران کاهش نيافت. در چشم هاي داراي سابقه با کلينک صلبيه (گروه RD)، متوسط معادل کروي قبل از کروي قبل از ليزيک، 67/7 – ديوپتر بود که در 1، 3، 6 و 12 ماه بعد از عمل ، به ترتيب به 17/0، 87/0، 37/1- و 89/1 – ديوپتر رسيد. در چشم هاي بدون سابقه با کلينگ صلبيه (گروه غير RD) متوسط معال کروي قبل از ليزيک، 25/5، ديوپتر بود که در 1 ، 3 ، 6 و 12  ماه بعد از عمل، به ترتيب به 05/0+، 17/0-، 37/0- و 57/0- ديوپتر رسيد. تفاوت بين دو گروه از نظر آماري در زمان هاي 3 ، 6 و 12 ماه پس از ليزيک، معني دار بود. چشم هاي گروه RD ميزان بالاتري از برگشت (رگرشن) متوسط معادل کروي را بين 1 و 12 ماه بعد از ليزيک داشتند؛ ميانگين 71 /1 – ديوپتر در گروه RD در گروه RD در مقابل 62/0 ديوپتر در گروه غير (P=0.019) RD هيچ تفاوت قابل توجهي بين دو گره در افزايش ضخامت مرکزي قرنيه در اين دوره مشاهده نشد. افزايش قدرت انکساري قرنيه طي يک سال پي گيري در چشم هاي گروه RDR، 2.44 ديوپتر بود؛ در حالي که ميزان اين افزايش در چشم هاي گروه غير RD، 1.01 ديوپتر بود (P=0.001).

نتيجه گيري: عمل ليزيک مي تواند براي درمان خطاي انکساري پس از جراحي باکلينگ صلبيه مفيد باشد. گرچه به نظر مي رسد که ليزيک در اين چشم ها بي خطر است ولي اثر ليزيک در ميزان کاهش شماره انکساري چشم، به اندازه چشم هاي بدون جراحي باکلينگ صلبيه نيست و برگشت بخشي از نزديک بيني در اين چشم ها بيش تر است.