پاسخ به:بانک مقالات بینایی
سه شنبه 6 تیر 1391 11:17 PM
| 10 : بينا زمستان 1384; 11(2 (پی در پی 43)):227-232. |
| |
| هيستوپاتولوژي و ايمونوهيستوشيمي تومورهاي ياخته دوكي در اربيت |
| |
| اسدي آملي فهيمه*,فيروزبخت شهرزاد,صادقي طاري علي |
| |
| * تهران، میدان قزوین، بیمارستان فارابی، دانشگاه علوم پزشکی تهران |
| |
|
هدف: ارزيابي تومورهاي ياخته دوكي (Spindle cell tumors) در اربيت از نظر هيستوپاتولوژي و ايمونوهيستوشيمي.
روش پژوهش: در اين مطالعه 63 بيمار با تومور اوليه و متاستاتيك اربيت با نماي هيستوپاتولوژي تومورهاي با ياخته دوكي بررسي شدند و در مواردي كه تشخيص به روش معمول (hematoxylin & eosin stain) H&E به راحتي مقدور نبود؛ از روش ايمونو هيستوشيمي به كمك نشانگر‌هاي مختلف از جمله پروتيين S100 دسمين، اكتين ماهيچه صاف و ... استفاده شد.
يافته ها: بيماران شامل 39 زن (62 درصد) و 24 مرد (38 درصد) با ميانگين سني 30 سال بودند. تومورها به ترتيب فراواني عبارت بودند از تومور خوش خيم غلاف عصبي (46.0 درصد) رابدوميوساركوم (11.1 درصد) ضايعات عروقي (7.9 درصد) ديسپلازي فيبرو (7.9 درصد) ضايعات استخواني (4.8 درصد) ضايعات فيبروهيستوسيتي (3.2 درصد) و ساير انواع (19.1 درصد). تومورهاي خوش خيم غلاف عصبي نيز به ترتيب شيوع عبارت بودند از نوروفيبروما (25.4 درصد) و شوآنوما (20.6 درصد) . تومورهاي اربيت در اين مطالعه، در مجموع در 74.7 درصد موارد خوش خيم و در 25.3 درصد موارد بدخيم بودند.
نتيجه گيري: بيش ترين فراواني تومورهاي ياخته دوكي در اربيت را تومورهاي خوش خيم غلاف عصبي تشكيل مي دهند؛ لذا پيشنهاد مي شود كه تنها در موارد داراي نماي هيستوپاتولوژي غير اختصاصي، از الگوي ايمونوهيستوشيمي براي رسيدن به تشخيص قطعي استفاده شود.
|
| |
| كليد واژه: |
| |
 |
|
نسخه قابل چاپ
|
